حامدرحیمی پنجکی

راهکار برای پیشگیری از سردرد پس از ورزش | ورزش راهی برای کاهش استرس است، اما اگر با سردرد تمام شود چه؟ / پدیده سردرد ورزشی چیست؟ + درمان سردرد ورزشی چگونه است؟ سردردی است که به‌دنبال فعالیت بدنی شدید مانند دویدن، دوچرخه‌سواری یا تمرینات قدرتی ایجاد می‌شود. این نوع سردرد می‌تواند مشابه سردردی باشد که برخی افراد هنگام فشار آوردن هنگام یبوست تجربه می‌کنند. به گفته‌ی وب‌سایت پزشکی WebMD، مدت زمان ای... پس از فعالیت بدنی شدید بروز کند. این سردرد معمولاً ناشی از عواملی همچون افزایش فشار داخل جمجمه، کم‌آبی بدن، گرمازدگی، افت قند خون، یا اجرای نادرست تمرینات است. هرچند سردرد ورزشی اغلب بی‌خطر است و به‌سرعت برطرف می‌شود، اما در صورت همراهی با علائمی مانند تهوع، غش، دوبینی یا سفتی گردن، نیاز به بررسی فوری پزشکی دارد. برای پیشگیری از این نوع سردرد، رعایت توصیه‌هایی همچون نوشیدن آب کافی، پرهیز از ورزش در شرایط محیطی سخت، استفاده از روش‌های خنک‌سازی، تغذیه مناسب، استراحت کافی، گرم‌کردن بدن پیش از تمرین، و انجام حرکات ورزشی زیر نظر مربی توصیه می‌شود. هدف این مقاله آگاهی‌بخشی درباره سردرد ورزشی و ارائه راهکارهای عملی برای پیشگیری از آن است تا افراد بتوانند با اطمینان و ایمنی بیشتری به فعالیت‌های ورزشی خود ادامه دهند. ورزش می‌تواند روحیه‌تان را بالا ببرد و از فشارهای روزمره کم کند، اما گاهی ممکن است در پایان تمرین به‌جای نشاط، با سردردی ناگهانی روبه‌رو شوید. این نوع درد که به آن سردرد ورزشی گفته می‌شود، اغلب به‌صورت درد ضربان‌دار در دو طرف سر ظاهر می‌شود، و ممکن است هنگام ورزش یا بلافاصله پس از آن رخ دهد. سردردی است که به‌دنبال فعالیت بدنی شدید مانند دویدن، دوچرخه‌سواری یا تمرینات قدرتی ایجاد می‌شود. این نوع سردرد می‌تواند مشابه سردردی باشد که برخی افراد هنگام فشار آوردن هنگام یبوست تجربه می‌کنند. به گفته‌ی وب‌سایت پزشکی WebMD، مدت زمان این سردرد متغیر است؛ ممکن است فقط چند دقیقه طول بکشد یا تا دو روز ادامه یابد. به‌طور معمول نگران‌کننده نیست، مگر اینکه با علائمی مانند تهوع، دوبینی، سفتی گردن یا غش کردن همراه شود؛ که در این صورت باید فوراً به پزشک مراجعه کرد. چرا بعد از ورزش دچار سردرد می‌شوم؟ دلایل متعددی برای سردرد بعد از ورزش وجود دارد، از جمله: افزایش فشار به مغز در اثر فعالیت شدید: ورزش سنگین باعث گشاد شدن رگ‌های مغز و افزایش فشار داخل جمجمه می‌شود که می‌تواند منجر به سردرد شود. کم‌آبی بدن: عرق کردن شدید و جبران نکردن مایعات از دست‌رفته، می‌تواند باعث سردرد، تشنگی شدید، سرگیجه، خستگی و سایر علائم کم‌آبی شود. گرمازدگی: ورزش در فضای گرم یا زیر نور مستقیم خورشید ممکن است باعث شود بدن در خنک‌سازی خود ناکام بماند و در نتیجه دچار سردرد شود. افت قند خون: نخوردن غذای کافی قبل از ورزش باعث کاهش گلوکز خون می‌شود. مغز به گلوکز برای فعالیت نیاز دارد و کاهش آن می‌تواند باعث سردرد، لرزش، تعریق، گرسنگی و تاری دید شود. اجرای نادرست حرکات ورزشی: فرم اشتباه در انجام تمرینات، به‌ویژه در حرکاتی که گردن و شانه را درگیر می‌کنند (مانند وزنه‌برداری یا دراز نشست)، می‌تواند منجر به گرفتگی عضلات و سردرد ناشی از تنش شود. چگونه از سردرد ورزشی پیشگیری کنیم؟ برای جلوگیری از سردرد پس از ورزش، رعایت نکات زیر بسیار مهم است: نوشیدن آب کافی: پیش از ورزش، در حین و پس از آن، مقدار مناسبی آب بنوشید. اگر تمرین طولانی‌ست، نوشیدنی‌های ورزشی حاوی الکترولیت می‌توانند مفید باشند. اجتناب از شرایط محیطی سخت: در هوای بسیار گرم، مرطوب یا در ارتفاعات زیاد ورزش نکنید، مخصوصاً اگر به آن عادت ندارید. استفاده از روش‌های خنک‌کننده: در هوای گرم، صورت خود را با آب سرد اسپری کنید یا پارچه‌ای خنک روی پیشانی و چشم‌ها قرار دهید. دوش آب ولرم پس از تمرین نیز کمک‌کننده است. گرم‌کردن و تمرین تدریجی: با تمرینات سبک بدن را آماده کنید و شدت تمرین را به تدریج افزایش دهید تا از شوک ناگهانی به سیستم عصبی جلوگیری شود. استراحت کافی: خواب شبانه‌ی منظم و حداقل ۸ ساعت، به بدن کمک می‌کند تا بهتر بازیابی شود و در برابر فشار فیزیکی مقاوم‌تر باشد. تغذیه سالم: رژیم غذایی سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی داشته باشید. بعد از ورزش، وعده‌ای متعادل با پروتئین، کربوهیدرات پیچیده و فیبر مصرف کنید تا قند خون تثبیت شود. تمرین با مربی متخصص: اگر در حال یادگیری یک حرکت جدید هستید، بهتر است زیر نظر مربی باشید تا از اجرای صحیح حرکات اطمینان حاصل شود و از تنش عضلانی و سردرد پیشگیری گردد. درپایان باید بگویم: سردرد بعد از ورزش همیشه نگران‌کننده نیست، اما اگر مکرراً رخ می‌دهد یا با علائم جدی همراه است، بهتر است علت آن را بررسی و سبک تمرینات خود را بازنگری کنید. با رعایت نکات بالا، می‌توانید از سردردهای ورزشی جلوگیری کرده و با خیالی آسوده از فواید ورزش بهره‌مند شوید. سردرد پس از ورزش، اگرچه در اغلب موارد مسئله‌ای نگران‌کننده نیست، اما می‌تواند نشانه‌ای از فشار بیش‌از‌حد به بدن، کم‌آبی، تغذیه نامناسب یا اجرای نادرست تمرینات باشد. آگاهی از علل احتمالی این نوع سردرد و رعایت اصول ساده‌ای مانند هیدراته ماندن، تغذیه صحیح، استراحت کافی و انجام تمرینات تحت نظر مربی، نقش مهمی در پیشگیری از آن دارد. در نهایت، هدف از ورزش بهبود سلامت جسمی و روحی است و با رعایت توصیه‌های ارائه‌شده، می‌توان از بروز ناراحتی‌هایی مانند سردرد جلوگیری کرد و تجربه‌ای ایمن‌تر و لذت‌بخش‌تر از ورزش داشت.

 دیسک کمر دیسک کمر یکی از مشکلات شایعی است که می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت کاهش دهد. این عارضه معمولاً با درد در ناحیه کمر شروع شده و گاهی به پاها، به ‌ویژه پای چپ، انتشار پیدا می ‌کند. بسیاری از بیماران از درد تیرکشنده، بی‌حسی، گزگز یا ضعف در پای چپ شکایت دارند. در این مقاله به بررسی علل، علائم و مهم ‌تر از همه روش ‌های درمان دیسک کمر و درد پای چپ می‌ پردازیم. دیسک کمر چیست؟ بین مهره‌ های ستون فقرات، دیسک ‌هایی قرار دارند که مانند ضربه‌ گیر عمل می ‌کنند. این دیسک‌ ها از یک بخش نرم داخلی (نوکلئوس) و یک لایه بیرونی محکم (آنولوس) تشکیل شده ‌اند. وقتی بخش داخلی دیسک به دلیل فشار زیاد یا آسیب از لایه بیرونی بیرون بزند، به آن فتق دیسک یا دیسک کمر می ‌گویند. این بیرون ‌زدگی می‌تواند به اعصاب مجاور فشار وارد کرده و باعث درد در ناحیه کمر و پاها شود. چرا درد به پای چپ انتشار می‌یابد؟ ستون فقرات کمری حاوی اعصاب زیادی است که به پاها عصب‌ دهی می کنند. اگر دیسک بیرون زده به ریشه عصبی سمت چپ فشار بیاورد، درد و علائم حسی (مانند بی‌حسی یا گزگز) معمولاً در پای چپ احساس می شود. شایع‌ ترین عصب درگیر، عصب سیاتیک است که از پایین کمر تا پشت ران و ساق پا کشیده شده است. علائم دیسک کمر همراه با درد پای چپ درد تیرکشنده از کمر به باسن و پشت ران چپ گزگز یا بی‌حسی در پای چپ احساس ضعف عضلات پا، به‌ویژه در هنگام راه رفتن یا بالا رفتن از پله افزایش درد هنگام نشستن طولانی یا خم شدن در موارد شدید، اختلال در کنترل ادرار و مدفوع اگر این علائم شدید باشند، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد. روش‌های تشخیص در درمان دیسک کمر و درد پای چپ، برای تأیید دیسک کمر و ارزیابی شدت آن، معمولاً از روش ‌های تصویربرداری استفاده می شود: ام‌آرآی بهترین روش برای تشخیص فتق دیسک و میزان فشار روی اعصاب. سی‌تی‌اسکن، در برخی موارد خاص یا افرادی که نمی‌توانند MRI انجام دهند. نوار عصب و عضله  برای بررسی شدت آسیب عصبی. روش های درمان دیسک کمر و درد پای چپ در ۹۰٪ موارد، درد دیسک کمر با درمان ‌های غیرجراحی کنترل می‌شود. داروها مسکن‌ ها مانند استامینوفن یا ایبوپروفن داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند دیکلوفناک، ناپروکسن شل‌کننده عضلانی برای کاهش اسپاسم عضلات داروهای نوروپاتیک مانند گاباپنتین یا پره‌گابالین، برای کاهش دردهای عصبی در موارد خاص، تزریق کورتون در فضای اپیدورال می‌تواند التهاب اطراف عصب را کاهش دهد. فیزیوتراپی تمرینات کششی و تقویتی برای عضلات کمر و شکم استفاده از دستگاه TENS برای کاهش درد تمرینات اصلاح وضعیت نشستن و ایستادن درمان ‌های مکمل طب سوزنی ماساژ درمانی تخصصی استفاده از گرما و سرما درمانی مراقبت‌های خانگی و تغییر سبک زندگی استراحت کوتاه ‌مدت (۱-۲ روز) در مرحله حاد اجتناب از بلند کردن اشیای سنگین حفظ وزن سالم برای کاهش فشار بر ستون فقرات استفاده از تشک‌ های طبی و مناسب برای خواب راه رفتن روزانه به صورت تدریجی و کنترل ‌شده چه زمانی جراحی لازم است؟ برای درمان دیسک کمر و درد پای چپ، اگر درمان ‌های غیرجراحی مؤثر نباشند و یا علائم زیر ظاهر شوند، جراحی ممکن است توصیه شود: ضعف پیشرونده در پا درد شدید و مداوم بیش از ۶ هفته از دست رفتن کنترل مثانه یا روده سندرم دم اسب روش‌ های جراحی شامل: میکرودیسککتومی: برداشتن بخش بیرون ‌زده دیسک با کمک میکروسکوپ. لامینکتومی: برداشتن بخشی از استخوان برای آزاد سازی عصب. دیسک مصنوعی: جایگزینی دیسک آسیب ‌دیده با دیسک مصنوعی. فیوژن (جوش دادن مهره‌ ها): در موارد شدید بی‌ ثباتی ستون فقرات. ورزش ‌های مفید برای بهبود دیسک کمر بعد از کاهش درد حاد، ورزش می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از عود درد داشته باشد. تمرین پل جهت تقویت عضلات گلوتئال و پشت کشش عضلات همسترینگ برای کاهش فشار روی کمر حرکت گربه-شتر برای افزایش انعطاف ‌پذیری ستون فقرات تمرینات تقویت عضلات شکم جهت پشتیبانی بهتر از ستون فقرات هر نوع ورزشی باید با نظر پزشک یا فیزیوتراپیست انجام شود. نقش تغذیه در درمان دیسک کمر و درد پای چپ تغذیه مناسب می تواند به کاهش التهاب و بهبود سلامت دیسک ها و اعصاب کمک کند. برخی از مواد غذایی و مکمل ‌ها در بهبود عملکرد ستون فقرات نقش دارند. امگا-۳ موجود در ماهی ‌های چرب مانند سالمون و قزل ‌آلا، باعث کاهش التهاب اعصاب می شود. ویتامین D و کلسیم برای سلامت استخوان‌ ها حیاتی هستند. منیزیم به عملکرد صحیح عضلات و اعصاب کمک می کند. آنتی ‌اکسیدان ‌ها مانند ویتامین C و E که در میوه ‌هایی چون پرتقال، توت‌ ها و سبزیجات یافت می‌شوند و به کاهش التهاب کمک می کنند. در مواردی که کمبود وجود دارد، پزشک ممکن است مصرف مکمل ‌های خاصی را توصیه کند. مصرف خودسرانه مکمل ‌ها توصیه نمی ‌شود. تکنولوژی‌ های جدید در درمان دیسک کمر پیشرفت ‌های پزشکی باعث شده درمان ‌های کم ‌تهاجمی‌ تری نسبت به گذشته ارائه شود. برخی از روش‌ های نوین شامل: اوزون ‌تراپی دیسک کمر در این روش، گاز اوزون به داخل دیسک تزریق می‌شود تا التهاب را کاهش دهد و حجم دیسک کاهش یابد. این روش با بی ‌حسی موضعی انجام می‌ شود و نیاز به بستری ندارد. لیزر درمانی ستون فقرات با استفاده از لیزر، بخشی از دیسک تبخیر شده و فشار روی عصب کاهش می‌یابد. این روش به‌ صورت سرپایی و بدون برش جراحی انجام می ‌شود. رادیوفرکانسی روشی برای غیرفعال کردن اعصاب دردناک اطراف ستون فقرات بدون آسیب به ساختار اصلی. در مواردی که درد مزمن باقی مانده باشد، مفید است. آیا دیسک کمر به طور کامل درمان می‌شود؟ درمان دیسک کمر و درد پای چپ، بیشتر بر مدیریت علائم تمرکز دارد تا درمان کامل. اگرچه در برخی موارد دیسک می‌تواند به حالت طبیعی بازگردد، اما هدف اصلی کنترل درد، بهبود عملکرد حرکتی و جلوگیری از عود مجدد است. درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راهکارهای درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند

0 ورزش تنیس خاکی از ورزش‌های جذاب و پرطرفدار است و به همین دلیل این روزها از محبوبیت بالایی برخوردار است، در این مطلب درباره تنیس خاکی صحبت خواهیم کرد. 0 تا 100 ورزش تنیس خاکی که قبل از شروع باید بدانید ورزش کردن از فعالیت‌های ضروری است که علاوه بر افزایش سلامت جسمی به سلامت روان فرد کمک می‌کند. به همین دلیل افراد بسیاری در سال‌های اخیر به ورزش‌های متنوع روی آورده و به صورت حرفه‌ای ورزش می‌کنند، از جمله ورزش‌های پرطرفدار در بین همه سنین، تنیس خاکی است. تنیس خاکی که در حال حاضر در دسته ورزش‌های مدرن و پرطرفدار قرار دارد از جمله ورزش‌هایی است که دارای حرکات متنوع، پویا و قدرتی است. در ادامه درباره ورزش جذاب و پرانرژی تنیس خاکی بیشتر صحبت خواهیم کرد.  تاریخچه تنیس خاکی تاریخچه تنیس خاکی به قرن 12-13 میلادی در کشور فرانسه بازمی‌گردد، اما اولین بار فردی به نام هاردی جم در کشور انگلستان و در شهر لمینگتن، ورزش تنیس را به مردم معرفی کرد که در ابتدا این ورزش به صورت جامع و کامل و با رعایت قوانین حال حاضر نبود. به مرور زمان و در سال 1877 میلادی، برای اولین بار مسابقات تنیس خاکی در باشگاه ویمبلدون که تا امروز از بزرگترین باشگاه‌های برگزارکننده مسابقات تنیس خاکی در جهان است، برگزار شد. در سال 1911 طی جلسه‌ای فدراسیون بین‌المللی تنیس با نام ILTF شکل گرفت که در آن کشورهای بسیاری حضور داشتند و مقر این فدراسیون را در کشور سوئیس تشکیل دادند. هم‌چنین بعدها ورزش‌هایی نظیر بدمینتون، پینگ‌پنگ و گلف نیز از ورزش تنیس سرچشمه گرفتند؛ به همین دلیل ورزش تنیس خاکی، اصلی‌ترین ورزش راکتی به‌شمار می‌رود. تاریخچه این ورزش در ایران به زمان حضور انگلیسی‌ها در ایران و بعد از جنگ جهانی دوم بازمیگردد. در  سال‌های 1315- 1318 اولین زمین مخصوص تنیس در ورزشگاه امجدیه تهران افتتاح شد و به دلیل وجود اتباع انگلیسی در آبادان، ورزش تنیس در آبادان بسیار پرطرفدار شد و اولین مسابقه رسمی تنیس بین تیم‌های آبادان و تهران در سال‌های 1317-1320 برگزار شد و بعدها در سال 1959 برای اولین بار ایران در جام دیویس و مسابقات جهانی تنیس شرکت نمود.  بهترین ورزشکاران جهان در رشته تنیس خاکی ورزش پرطرفدار تنیس خاکی با برگزاری مسابقات مختلف جهانی توانست افراد بسیاری را به عنوان برترین و بزرگ‌ترین تنیس‌بازان جهان معرفی کند. از جمله مطرح‌ترین افراد در رشته تنیس خاکی در جهان می‌توان به، استفانی ماریا گراف از کشور آلمان، پیت سمپراس از آمریکا، مارتینا ناوراتیلووا از چک‌اسلواکی، ماریا شاراپووا از  روسیه، آندره آغاسی از آمریکا، سرینا ویلیامز از آمریکا، رافائل نادال از اسپانیا، راجر فدرر از سوئیس و نواک جوکوویچ از صربستان اشاره کرد که جز ستاره‌های ورزش تنیس به شمار می‌روند. از زمان ورود تنیس به ایران و حضور تنیسورها در مسابقات جهانی، ورزشکاران به نامی هم‌چون، منصور بهرامی که جز تاریخ‌سازترین ورزشکاران این رشته است و ارغوان رضایی که به ملکه تنیس ایران معروف است و تنیسورهای مطرح بسیاری را در مسابقات شکست داده اشاره کرد، همچنین از دیگر تنیسورهای مطرح حال ایران می‌توان به امیرحسین بادی، سینا مقیمی، انوشا شاهقلی، امیر اصلان، علی طاهری، مهرشاد قفقازی، امیرمحمد ادب‌جو، مهدی سوری و محمد مهبد اشاره کرد که در حال حاضر جز برترین‌های کشور و در جدول رده‌بندی برترین تنیسورهای جهان قرار دارند.  نکاتی که قبل از شروع تنیس باید بدانید ورزش تنیس از جمله ورزش‌های پرطرفدار و پرهزینه در جهان است که طرفداران بسیاری دارد. این ورزش جذاب به دلیل فواید بسیاری مانند، انعطاف‌پذیری، چابکی، افزایش قدرت، هماهنگی کل بدن باهم و هم‌چنین تنفس بهتر، مناسب برای قلب و فشارخون است؛ به همین دلیل یکی از پرطرفدارترین ورزش‌های جهان بشمار می‌رود و بهتر است قبل از شروع آموزش تنیس نکات گفته شده را بدانید تا برای آموزش اصولی آمادگی لازم را داشته باشید. لوازم مورد نیاز تنیس راکت تنیس مناسب: راکت تنیس دو نوع قدرتی و کنترلی دارد که بهتر است قبل از خرید با مشورت مربی خود راکت مناسب را خریداری کنید. کفش ورزشی: کفش ورزشی از جمله مواردی است که بهتر است مناسب با فعالیت شما انتخاب شود، انتخاب یک کفش تنیس مناسب باعث افزایش بهره‌وری، کیفیت ورزش و دویدن بهتر خواهد شد. توپ تنیس: توپ تنیس خاکی از جنس پلاستیک است که با روکش پرزدار مات در رنگ‌های سفید یا نارنجی مات پوشیده شده است تا جلوی انعکاس نور را بگیرد. توجه داشته باشید که توپ تنیس به هیچ عنوان نباید دارای درز یا شکاف باشد. قوانین تنیس بهتر است قبل از آموزش تنیس ابتدا انواع زمین تنیس خاکی، چمن و هاردکورت را بشناسید و سپس مطابق با علاقه خود نوع آموزش تنیس را انتخاب نمایید و سپس با استراتژی و تاکتیک‌های این ورزش جذاب و پرانرژی آشنا شوید؛ مثلا بهتر است بدانید که تنیسور چه زمانی باید توپ را پرتاب کند، انواع توپ تنیس، نحوه پرتاب توپ، افتادن توپ روی زمین، نحوه امتیازدهی، مشخصات زمین تنیس و... به چه صورت است.

مورد از بهترین ورزش های رزمی مناسب برای بانوان آبان 5, 1400 همان طور که می دانید ورزش های رزمی مختلفی از نظر نوع فنون و تکنیک ها ، وجود دارند که نقطه مشترک همه ی آن ها ، دفاع از خود در شرایط اضطراری است. آموزش ورزش های رزمی برای بانوان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است ، چرا که به آن ها این مکان را می دهد تا بتوانند ، در موقعیت هایی که خطر آن ها را تهدید می کنند ، از خود دفاع کرده و جان سالم به در ببرند. از همین رو ، در ادامه این مقاله قصد داریم ۷ مورد از بهترین ورزش های رزمی مناسب برای بانوان را به شما معرفی کنیم ، که به شکل موثری می توانند به: سلامتی ، کاهش وزن ، افزایش اعتماد به نفس و از همه مهم تر ، افزایش توانایی های دفاعی شما کمک کنند. جوجیتسو ، از جمله بهترین ورزش های رزمی برای بانوان است ، که تاکید زیادی بر روی غلبه بر حریف قدرتمند ، در شرایط سخت دارد. به صورت کلی ، همان طور که می دانید زنان و مردان از نظر بیولوژیکی باهم دیگر تفاوت دارند و زنان از مردان ضعیف تر هستند ، به همین دلیل بهتر است ورزش هایی را برای دفاع از خود استفاده کنند ، که بتوان از فاصله مناسبی به فرد مقابل ضربه زده و سپس به سرعت از محیط دور شد. جوجیتسو یک ورزش رزمی تن به تن است ، که در اغلب مواقع مبارزه در آن ، روی زمین (به صورت خوابیده ، پهلو به پهلو و…) انجام می شود ؛ از همین جهت بهترین گزینه برای بانوان جهت حمله و دفاع از خود نیست. با این وجود ، باید تکنیک های این هنر رزمی را آموزش ببینید تا در شرایط اضطراری بتوانید از خود دفاع کرده و جان خود را نجات دهید. ۴-موای تای اگر از افراد مختلف در مورد این که ، آیا ورزش رزمی موای تای (یا کیک بوکسینگ) برای بانوان مناسب است یا نه ، سوال کنید ، قطعا” بسیاری از آن ها این پاسخ را می دهند ، که این ورزش بسیار خشن و سخت بوده و برای بانوان مناسب نمی باشد. اما باید در نظر داشت ، زمانی که فردی در خیابان به زنی حمله می کند ، قرار نیست رعایت او را بکند و مطمئن از هر روش برای آسیب رساندن استفاده می کند. به همین دلیل است ، که موای تای را به عنوان چهارمین مورد از بهترین ورزش های رزمی برای بانوان معرفی می کنیم. یکی از معایب موای تای برای بانوان ، این است که اجرای تکنیک های آن ، به قدرت نسبتا” زیادی نیاز دارد و ممکن است کار را برای شما کمی سخت کند. با این وجود ، با استفاده از برخی تکنیک های ساده این ورزش ، به سادگی می توانید حریف خود را ناک اوت کرده و جان خود را نجات دهید. ۵-جودو جودو نیز یکی از محبوب ترین ورزش های رزمی در سراسر دنیا است ، که قدمت آن به بیش از ۱۰۰ سال قبل باز می گردد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ، جودو دارای ۶۷ فن پرتابی ، ۱۵ فن دست ، ۱۱ فن کمر ، ۲۱ فن پا ، ۳۹ تکنیک خوابیده و همین طور ۱۰ تکنیک آسیب به مفاصل است ، که با استفاده از آن ها به راحتی می توانید فرد مهاجم را از پای در بیاورید. ۶-کرو ماگا  با توجه به نوع طراحی این ورزش رزمی ، می تواند کرو ماگا را پادشاه دفاع از خود برای بانوان در نظر گرفت. البته توجه داشته باشید ، که این ورزش رزمی فقط و فقط باید در باشگاه های مجاز فرا گرفته شود. کرو ماگا ، می تواند جان شما را در موقعیت های بسیار خطرناک و خشونت آمیز نجات دهد. این ورزش رزمی ، اغلب تکنیک های MMA (هنر های رزمی ترکیبی) را شامل شده و علاوه بر آن ، فنونی برای ضربه زدن به چشم ، گلو و… دارد که جز ممنوعات ورزش MMA هستند. ۷-آیکیدو  یکی دیگر از بهترین ورزش های رزمی مناسب برای بانوان ، آیکیدو نام دارد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ، این ورزش رزمی بیشتر بر روی استفاده از قدرت حریف ، برای وارد کردن آسیب به او تمرکز دارد و یکی از موثرترین روش هایی است که با استفاده از آن ، به سرعت می توانید درگیری را خنثی کرده و سریعا” از محیط دور شوید. به عبارت دیگر آیکیدو می کوشد تا به شما آموزش دهد ، که چطور خود را با شرایط هماهنگ کرده و در برابر حمله فرد مقابل ، بدون مشت و لگد از خود دفاع کنید.

بروس لی[ب] (زاده با نام لی جن فان؛[پ] ۲۷ نوامبر ۱۹۴۰ – ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۳) یک رزمی‌کار، بازیگر، فیلم‌ساز و فیلسوف هنگ‌کنگی-آمریکایی بود. او بنیان‌گذار جیت کان دو، فلسفه‌ای در هنرهای رزمی تلفیقی، بود که از تجربیات لی در مبارزات بدون سلاح و دفاع شخصی، و همچنین از فلسفه‌های متنوع–مکتب التقاطی، ذن بودایی و تائوئیستی–شکل گرفت و به عنوان مکتبی نوین در تفکر هنرهای رزمی مطرح شد.[۳][۴] با حرفه‌ای که شامل سینمای هنگ کنگ و ایالات متحده می‌شد،[۵][۶][۷]‌ لی به عنوان نخستین ستاره چینی در سطح جهانی و یکی از تأثیرگذارترین رزمی‌کاران در تاریخ سینما شناخته می‌شود.[۸] او که با ایفای نقش در پنج فیلم بلند رزمی شهرت یافت، به محبوبیت فیلم‌های رزمی در دهه ۱۹۷۰ و ترویج سینمای اکشن هنگ کنگ کمک شایانی کرد.[۹][۱۰] زندگی حرفه‌ای لی با مرگ ناگهانی او در ۳۲ سالگی بر اثر ادم مغزی کوتاه شد.[۱۷] با این حال، فیلم‌های او همچنان محبوب ماندند، هواداران سرسختی پیدا کردند[۱۸] و به‌طور گسترده مورد تقلید و بهره‌برداری قرار گرفتند. او به یک چهره نمادین در سراسر جهان تبدیل شد، به‌ویژه در میان چینی‌ها، به دلیل نمایش فرهنگ کانتونی در فیلم‌هایش،[۱۹] و در میان آسیایی-آمریکایی‌ها، به خاطر شکستن کلیشه‌های آسیایی در ایالات متحده.[۲۰] پس از مرگش، لی همچنان تأثیر عمیقی بر ورزش‌های رزمی مدرن، از جمله جودو، کاراته، هنرهای رزمی ترکیبی و بوکس، داشته است. همچنین، نفوذ او در فرهنگ عامه مدرن، از جمله سینما، تلویزیون، کمیک‌ها، پویانمایی و بازی‌های ویدئویی، ادامه دارد. مجله تایم او را یکی از ۱۰۰ شخصیت برجسته قرن بیستم معرفی کرده است. نام اصلی بروس لی، لی جن-فان بود. پدرش، لی هوئی-چوئن، یک خواننده اپرای کانتونی ساکن هنگ کنگ بود. مادرش، گریس هو، در شانگهای متولد شد و از تبار اوراسیایی بود.[۲۱] در دسامبر ۱۹۳۹، والدین او برای یک تور بین‌المللی اپرا به کالیفرنیا سفر کردند و در محله چینی‌های سان فرانسیسکو اقامت داشتند.[۲۲] او در ۲۷ نوامبر ۱۹۴۰ در آنجا متولد شد و به دلیل قوانین اصل خاک ایالات متحده، توانست شهروندی آمریکایی دریافت کند.[۲۳] در آوریل ۱۹۴۱، زمانی که لی تنها چهار ماه داشت، خانواده‌اش به هنگ کنگ بازگشتند.[۲۴] مدتی بعد، خانواده لی با سختی‌های غیرمنتظره‌ای روبه‌رو شد؛ زیرا ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم، در دسامبر ۱۹۴۱ به هنگ کنگ حمله کرد و این شهر را به مدت چهار سال تحت اشغال خود درآورد.[۲۵] پدربزرگ مادری لی کانتونی بود، مادربزرگ مادری‌اش انگلیسی بود[۲۶] و عموی مادری او، رابرت هوتونگ، یک تاجر هنگ کنگی با اصالت هلندی-یهودی و کانتونی بود.[۲۷] فعالیت و تحصیل ۱۹۴۰–۱۹۵۸: نقش‌های اولیه، تحصیل در مدرسه و آغاز هنرهای رزمی پدر لی، لی هوی چوان، یک ستاره اپرای کانتونی بود. به همین دلیل، لی از سنین بسیار پایین با دنیای سینما آشنا شد و در چندین فیلم به عنوان بازیگر کودک ظاهر شد. اولین نقش او در فیلم دختر دروازه طلایی بود، جایی که به‌عنوان یک نوزاد، او را روی صحنه بردند.[۲۸] او نام هنری چینی خود را 李小龍 (به معنای «لی، اژدهای کوچک») انتخاب کرد، زیرا بر اساس گاه‌شماری جانوری، هم در سال و هم در ساعت اژدها زاده شده بود.[۲۹] در سال ۱۹۵۰، در ۹ سالگی، لی در فیلم بچه که بر اساس شخصیت کمیک «کید چونگ» ساخته شده بود، در کنار پدرش نقش‌آفرینی کرد. این نخستین نقش اصلی او بود.[۳۰] تا سن ۱۸ سالگی، او در ۲۰ فیلم بازی کرده بود.[۳۱] لی پس از تحصیل در مدرسه تاک سان (德信學校؛ واقع در چند بلوک دورتر از خانه‌اش در شماره ۲۱۸ جاده ناتان، کاولون)، در ۱۲ سالگی وارد بخش ابتدایی کالج کاتولیک لا سال شد.[۳۲]  بماند. چند ماه بعد، او در همان سال به سیاتل نقل مکان کرد تا تحصیلات دبیرستانی خود را ادامه دهد. در این مدت، او به‌عنوان پیش‌خدمت در رستوران روبی چاو کار می‌کرد. همسر چاو از همکاران و دوستان پدر لی بود. برادر بزرگ‌ترش، پیتر لی (李忠琛)، نیز برای مدتی کوتاه به سیاتل آمد، اما بعداً به مینه‌سوتا رفت تا در دانشگاه تحصیل کند.[۵۳] در همان سال، لی شروع به آموزش هنرهای رزمی کرد. او سبک خود را جن فان گونگ‌فو (به معنای تحت‌الفظی «کونگ‌فوی بروس لی») نامید که رویکرد شخصی‌اش به وینگ‌چون بود.[۵۴] اولین شاگردان او دوستانی بودند که در سیاتل ملاقات کرده بود، از جمله جسی گلاور، که در جودو مهارت داشت و بعدها برخی از تکنیک‌های اولیه لی را آموزش داد. تاکی کیمورا اولین دستیار رسمی لی شد و پس از مرگ او، به تدریس هنر و فلسفه‌اش ادامه داد.[۵۵] لی نخستین مدرسه هنرهای رزمی خود را با نام مؤسسه جن فان گونگ‌فو در سیاتل افتتاح کرد. او تحصیلات دبیرستانی خود را در مدرسه فنی ادیسون در منطقه کپیتول هیل در سیاتل به پایان رساند و دیپلم گرفت.[۵۶] در مارس ۱۹۶۱، لی در دانشگاه واشینگتن ثبت‌نام کرد و در رشته‌های هنرهای نمایشی، فلسفه، روان‌شناسی و چندین موضوع دیگر تحصیل کرد.[۵۷][۵۸] برخلاف ادعای خودش و بسیاری از دیگران، طبق مقاله‌ای که در سال ۱۹۹۹ در نشریه فارغ‌التحصیلان دانشگاه منتشر شد، رشته رسمی او نه فلسفه، بلکه درام بود.[۵۹] اوایل سال ۱۹۶۴، لی دانشگاه را رها کرد و به اوکلند نقل مکان کرد تا با جیمز ییم لی زندگی کند. جیمز لی، که بیست سال از لی بزرگ‌تر بود، یکی از رزمی‌کاران معروف چینی در آن منطقه محسوب می‌شد. آنها با همکاری یکدیگر، دومین استودیوی جن فان گونگ‌فو را در اوکلند تأسیس کردند. جیمز لی همچنین لی را با اد پارکر، رزمی‌کار آمریکایی، آشنا کرد. به دعوت پارکر، لی در مسابقات بین‌المللی کاراته لانگ بیچ ۱۹۶۴ شرکت کرد و حرکاتی از جمله شنا رفتن روی دو انگشت (با استفاده از شست و انگشت اشاره یک دست) را اجرا کرد، در حالی که پاهایش تقریباً به اندازه عرض شانه باز بودند.[۶۰] در همان رویداد لانگ بیچ، لی همچنین ضربه معروف «مشت یک اینچی» را اجرا کرد.[۶۱] او در حالی که پای راستش را جلو گذاشته و زانوهایش کمی خم بود، مقابل یک داوطلب ایستاد. دست راستش اندکی کشیده شده بود و مشت او تقریباً یک اینچ (۲٫۵ سانتی‌متر) از سینه حریف فاصله داشت. بدون عقب کشیدن بازویش، او مشت را با قدرت به سینه باب بیکر وارد کرد، در حالی که تقریباً همان وضعیت بدن خود را حفظ می‌کرد. این ضربه باعث شد بیکر به عقب پرتاب شود و روی صندلی‌ای که برای جلوگیری از آسیب پشت سرش قرار داده شده بود، بیفتد، اما شدت ضربه باعث شد او به زمین سقوط کند. بیکر بعدها گفت: «به بروس گفتم که دیگر این نوع نمایش‌ها را اجرا نکند. وقتی آخرین بار به من مشت زد، درد قفسه سینه‌ام آن‌قدر شدید بود که مجبور شدم چند روز از کار مرخصی بگیرم».[۶۲] در همین مسابقات لانگ بیچ، لی برای اولین بار با استاد تکواندو، جونگو ری آشنا شد. آنها دوستی نزدیکی برقرار کردند–که برای هر دو از نظر رزمی مفید بود. ری، لی را با جزئیات ضربه ساید کیک آموزش داد، و در مقابل، لی به او مشت بدون علامت را آموخت.[۶۳] سال ۱۹۶۴، در محله چینی‌های اوکلند، لی درگیر یک مبارزه خصوصی بحث‌برانگیز با وانگ جک-من شد. او شاگرد مستقیم ما کین فونگ بود و به دلیل تسلطش بر شینگ‌یی‌چوان، شائولین شمالی و تای‌ چی شهرت داشت. به گفته لی، جامعه چینی‌ها به او اولتیماتوم داده بود که آموزش هنرهای رزمی به غیرچینی‌ها را متوقف کند. اما وقتی او از پذیرش این خواسته سر باز زد، وانگ او را به مبارزه طلبید. طبق توافق، اگر لی شکست می‌خورد، باید مدرسه‌اش را تعطیل می‌کرد، اما در صورت پیروزی، می‌توانست به آموزش سفیدپوستان و سایر افراد ادامه دهد.[۶۴] وانگ این روایت را رد کرد و گفت که این مبارزه به این دلیل رخ داد که لی در یکی از نمایش‌هایش در یک سالن تئاتر در محله چینی‌ها ادعا کرده بود که می‌تواند هر کسی را در سان فرانسیسکو شکست دهد. وانگ همچنین تأکید کرد که هیچ تعصبی نسبت به سفیدپوستان یا افراد غیرچینی نداشته است.[۶۵] لی در این باره اظهار داشت: «آن برگه پر از اسامی سی‌فوهای محله چینی‌ها بود، اما آنها من را نمی‌ترسانند».[۶۶] از جمله افرادی که شاهد این مبارزه بودند می‌توان به کدول، جیمز لی (همکار بروس لی، بدون نسبت خانوادگی) و ویلیام چن، یک معلم تای‌چی، اشاره کرد. وانگ و ویلیام چن اظهار داشتند که این مبارزه به‌طور غیرمعمولی طولانی شد و بین ۲۰–۲۵ دقیقه ادامه داشت.[۶۷][۶۸] وانگ ادعا کرد که ابتدا انتظار یک مبارزه جدی اما محترمانه را داشت، اما لی به‌شدت و با قصد کشتن به او حمله کرد. به گفته وانگ، هنگامی که او برای شروع مبارزه دست خود را به‌صورت سنتی دراز کرد، لی ظاهراً این حرکت را پذیرفت، اما ناگهان دست خود را مانند یک نیزه به سمت چشمان وانگ نشانه گرفت. وانگ ادعا کرد که به دلیل قوانین موجود، از وارد کردن ضربات مرگبار به لی خودداری کرد، زیرا ممکن بود برایش مجازات زندان به دنبال داشته باشد. بااین‌حال، او برای دفاع از خود از محافظ‌های غیرقانونی که زیر آستین‌هایش پنهان کرده بود، استفاده کرد. بر اساس کتاب سخت‌ترین مبارزه بروس لی نوشته مایکل دورگان (۱۹۸۰)، این مبارزه نه با ضربه‌ای قاطع، بلکه به دلیل خستگی شدید لی پایان یافت.[۶۹] بااین‌حال، بروس لی، لیندا لی کدول و جیمز ییم لی روایت متفاوتی دارند. آنها ادعا کردند که این مبارزه تنها سه دقیقه طول کشید و لی به‌طور قاطع پیروز شد. طبق گفته کدول، «مبارزه آغاز شد، یک نبرد بدون هیچ محدودیتی بود و تنها سه دقیقه طول کشید. بروس حریفش را به زمین انداخت و گفت: 'تسلیم می‌شوی؟' و طرف مقابل پاسخ داد که تسلیم است».[۷۰] چند هفته پس از این مبارزه، لی در مصاحبه‌ای ادعا کرد که یک حریف بی‌نام را شکست داده است، که به گفته وانگ، این اشاره آشکاری به او بوده است.[۷۱][۷۲] در پاسخ، وانگ روایت خود از مبارزه را در اقیانوس آرام هفتگی، یک روزنامه چینی‌زبان در سان فرانسیسکو، منتشر کرد و در آن از لی دعوت کرد که اگر از این روایت راضی نیست، در یک مسابقه عمومی دوباره با او مبارزه کند. بااین‌حال، لی که به داشتن واکنش‌های شدید نسبت به هرگونه تحریک معروف بود، به این دعوت پاسخی نداد.[۷۳] پس از این، هیچ‌یک از طرفین بیانیه عمومی دیگری منتشر نکردند، هرچند لی همچنان به آموزش هنرهای رزمی به سفیدپوستان ادامه داد. او در آن زمان از فکر کردن به حرفه سینمایی دست کشیده و تمرکز خود را بر هنرهای رزمی گذاشته بود. بااین‌حال، یک نمایشگاه هنرهای رزمی در لانگ بیچ در سال ۱۹۶۴ منجر به دعوت او توسط ویلیام دوزیر، تهیه‌کننده تلویزیونی، برای شرکت در تست بازیگری برای نقش لی چان در مجموعه آزمایشی «پسر شماره یک» شد. این مجموعه در نهایت ساخته نشد، اما دوزیر استعداد لی را تشخیص داد و به او علاقه‌مند شد.[۷۴ بروس لی در سن ۱۸ سالگی به منظور فرار از تبهکاران و تنها با ۱۰۰ دلار با کشتی وارد ایالات متحده آمریکا شده و با کمک رئیس رستورانی که در آن کار می‌کرد در مدرسهٔ فنی ادیسون ثبت نام کرد. سپس با پیشنهاد مشاور خود به تحصیل در رشتهٔ فلسفه مشغول گردید. بروس لی در ابتدای ورودش به آمریکا و برای تأمین هزینهٔ تحصیلش ناگزیر در رستوران کار می‌کرد اما چون آشپز آن رستوران با او مخالف بود مجبور شد از آن‌جا خارج شود و به کار پخش روزنامه در سطح شهر پرداخت و شب‌ها نیز مشغول درس خواندن بود تا بتواند در دانشگاه واشینگتن قبول شود.  دنیا آمد می‌توان گفت که ضربات به شکل پیچیده‌ای قابل تولید است، لذا تا زمانی که این‌گونه نشده فنون کاربردی و اساسی به همین شکل خواهد بود» و بروس این هنر رزمی را با نام «جیت کان دو» و بدون پیشوند و پسوند نام‌گذاری کرد.[۷۶] به دلیل عدم دسترسی به سیفو «ییپ من» که در هنگ کنگ زندگی می‌کرد، بروس لی نمی‌توانست وینگ چون را ادامه دهد، هنر اصیلی که حالا تنها در اختیار استادش بود، اما بروس هنوز مشتاقانه به دنبال یادگیری وینگ چون بود تا جایی که او حتی پس از بازگشت به هنگ کنگ به استاد ییپ من پیشنهاد خرید یک آپارتمان شخصی داد … در مصاحبه استاد بزرگ وینگ چون «لو مان کام» که یکی از همرزمان بروس لی در کلاس استاد ییپ من بوده، می‌خوانیم: شما این شانس را داشتید که در کنار بروس لی باشید، چه ارتباطی با او برقرار کرده بودید؟  تمامی فیلم‌های هنگ کنگی را شکست. بعد از این فیلم‌ها همه به این نتیجه رسیدند که بدون شک بروس لی برترین رزمی کار دنیاست. سپس بروس لی خود تصمیم گرفت فیلم بسازد بدین منظور در سال ۱۹۷۲ شرکت فیلمسازی خود به نام «شرکت فیلمسازی کنکورد» را دایر کرد و خود کارگردانی فیلم «راه اژدها» یا «بازگشت اژدها» را به عهده گرفت. این فیلم در هنگ کنگ مجدداً رکورد فروش فیلم‌های قبلی بروس را شکست. در این دوران بروس لی با موج پیشنهادهای شرکت‌های فیلم‌سازی مواجه گشت و وی در چهارمین فیلم معروف خود «بازی مرگ» به ایفای نقش پرداخت. در این فیلم توسط دشمنانش زخمی گشت اما به دلیل فوت ناگهانی بروس لی فیلم ناتمام باقی‌ماند. مطرح شدن در سراسر جهان و ایفای نقش در هالیوود ستاره بروسلی یکی از ستاره‌های پیاده‌رو شهرت هالیوود بعد از موفقیت بروس لی در هنگ کنگ هالیوود به سراغ بروس لی آمد و کمپانی برادران وارنر از وی در خواست کرد که در فیلم «اژدها وارد می‌شود» به ایفای نقش بپردازد به همین دلیل بروس لی «بازی مرگ» را رها کرده و در «اژدها وارد می‌شود» که اولین فیلم جهانی وی به‌شمار می‌رفت به ایفای نقش پرداخت. سال ۱۹۷۰ بروس لی به دلیل تمرینات سنگین به بیماری فتق دیسک بین‌مهره‌ای دچار می‌شود. پزشک او را از ادامهٔ ورزش منع کرده بود اما او با تزریق موضعی کورتیزون درد ناشی از این بیماری را کنترل می‌کرد.[۷۷] بروس دو ماه قبل از مرگ و در هنگام انجام کار دوبله برخی دیالوگ‌های فیلم اژدها وارد می‌شود در استودیو گلدن هاروست واقع در هنگ کنگ دچار سردرد و سپس تشنج می‌شود که سریعاً به بیمارستان باپتیست هنگ کنگ منتقل شده و پزشکان مشکل او را تجمع بیش از حد آب در فضای داخل سلولی یا خارج سلولی در مغز (اِدِمِ مغزی) تشخیص می‌دهند. در روز مرگ بروس لی نیز همین علائم مجدد بر او تکرار می‌شود.[۷۸] بروس با تهیه‌کننده فیلم ریموندجو در ساعت ۲ بعدازظهر روز ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۳ قرار داشت. آن دو در مورد ساخت فیلم بازی مرگ با یکدیگر مشورت کردند و تا ساعت ۴ بعدازظهر با هم صحبت کردند و بعد به خانه بتی تینگچی بازیگر تایوانی الاصل که نقش اصلی زن فیلم بازی مرگ را داشت رفتند. بعد از ساعتی چو آنجا را ترک می‌کند و بروس و بتی با هم شام می‌خورند. برخی از طرفداران بروسلی درکنار آرامگاه وی در دهه ۱۹۷۰ (میلادی) در آنجا بروس احساس سردرد می‌کند و بتی یک قرص Eguagesic (آسپرین قوی) به او می‌دهد. حدود ساعت ۷ شب بروس به خواب می‌رود. چو به خانه بتی تلفن می‌زند تا با بروس حرف بزند اما بتی می‌گوید بروس به خواب عمیقی رفته و نمی‌تواند او را بیدار کند. بلافاصله او را به بیمارستان می‌رسانند. پزشکان به معاینه دقیق می‌پردازند. او به کما رفته بود بعد از مدت کوتاهی نیز حتی نفس هم نمی‌کشید. پزشکان متوجه شدند که مغزش تورم دارد. وزن مغز او از ۱۴۰۰ به ۱۵۷۵ گرم رسیده بود. هیچ‌یک از رگ‌های خونی بسته یا پاره نشده بود. تمام اعضا و جوارح بدن مورد معاینه قرار گرفته و کالبد شکافی شد. در معده‌اش همان قرص آسپرین قوی بود که بتی به او داده بود. علاوه بر این چند دانه شاهدانه در معده‌اش یافت شد که مشخص نشد این شاهدانه‌ها را از دست چه کسی خورده‌است. عده‌ای از پزشکان معتقد بودند که شاهدانه‌ها به زهر آغشته شده بود و همین امر سبب مرگ وی شده‌است. اما پزشک اصلی او معتقد بود که به دلیل خوردن آسپرین قوی، دچار تورم مغزی شده‌است. همسرش لیندا می‌گفت: او هیچ‌گاه دوست نداشت عمر طولانی داشته باشد. زیرا او نمی‌توانست تحمل کند که قدرت بدنیش با کهولت سن روز به روز تحلیل رود. بروس لی می‌گفت اگر من باید فردا بمیرم هیچ شکایتی ندارم. من به آرزوهایم دست یافته‌ام و در دنیا آنچه را که می‌خواستم انجام داده‌ام. از زندگی انتظار بیشتری ندارم.[۷۹] آرامگاه او در سیاتل آمریکا در خیابان گارفیلد می‌باشد. در هنگام مرگ بروس لی، پسرش برندان لی ۸ سال داشت که ۲۰ سال بعد از مرگ پدرش یعنی در سن ۲۸ سالگی او به طرز مشکوکی درگذشت؛ آرامگاه او نیز در کنار مقبره پدرش است.  Toolworks۱۹۹۳اژدها: داستان بروس لیSega Genesis, Game Gear, Atari Jaguar, سگا مستر سیستم، Super NESAcclaim Entertainment۲۰۰۲بروس لی: در جستجوی اژدهاایکس باکسویوندی۲۰۰۳بروس لی: بازگشت افسانهگیم بوی آدونسUniversal Interactive

کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است ویکی از استادان اولیه و مبتکران این فن «بودیدهاراما» می‌باشد که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است. وی که از پیشوایان مذهبی بود، پس ازکسب علوم زمان خود، به منظور آموزش تعالیم مذهبی به دیگران، به تنهایی از هند راه افتاد و پس ازراهپیمایی چند هزار کیلومتر و با پشت سرگذاشتن موانع طبیعی بسیار، به چین رسید و در ایالت «هونونان» ومعبد شائولین اقامت گزید. تعالیم «بودید هاراما»شامل تمرینات شدید انضباطی و انجام اعمال پرهیزگاری بود. وی ۹ سال در کوه ها و غارها به انزوای کامل نشست، ۹ سال ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردان نیز بتوانند در مقابل ساعت‌های طولانی تفکرو اندیشه، تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دینی را سد راه خود می دیدند به مبارزه و مقابله برخیزند، ۱۸ حرکت تمرینی را ابداع کرد که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی می‌باشد. از طرفی، هنگامی که حکومتهای استبدادی درچین، سلسله «کینک»، و سلسله «ساتسوما» در «اوکیناوا»، به منظور جلوگیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل درآوردن مردم، قانون منبع استفاده از شمشیررا به مورد اجرا گذاشتند و به جمع‌آوری سلاحهای رزمی اقدام نمودند، مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر، موجب شکوفایی هر چه بیشتر«کاراته» شد. در سال ۱۹۲۱ یکی از استادان برجسته کاراته اوکیناوا، به نام «گیجین فوناکوشی» توانست با قدرت و ظرافت تمام، کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگراز هنرجویان که تحت تعلیم بزرگترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند، تکنیکهای سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده وسبک‌های متعددی از کاراته را به وجود آوردند. درحال حاضر کاراته شامل صدها سبک می شود که در واقع بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر، از سبک‌های کنترلی و یک سبک نیمه‌کنترلی می‌باشد. سبکهای کاراته شوتوکان   شوتوکان احتمالاً یکی از سبکهای اصلی کاراته است که امروزه شاهد آن هستیم. این سبک توسط گیچین فوناکوشی (Gichin Funakoshi) ابداع شد که پایه و اساس کاراته مدرن به حساب می آید. به همین دلیل فوناکوشی اغلب به عنوان یکی از اساتید بنیانگذار کاراته مدرن شناخته می شود. او که در سال 1868 در زادگاه کاراته یعنی اوکـیــــــــــناوا به دنیا آمد با یکی از اساتید محترم کاراته آن زمان یعنی یاسوتـــــسون آزوتو (Yasutsune Azato)    شروع یادگیری کرد.  نام شوتوکان توسط خود فوناکوشی ساخته شد که در آن از نام قلم خود که در جوانی با آن اشعاری را می نوشت تقلید کرد. این سبک از تکنیک های خطی و مواضع گسترده استفاده می کند و تعادل و قدرت بیشتری را برای مبارز به ارمغان می آورد. این سبک برای ارائه حملات سریع و قدرتمند طراحی شده است و در عین حال از دفاع قوی نیز برخوردار است. شیتوریو   نام سبک شیتو ریو از دو استاد Kenwa Mabuni گرفته شده است. Ankō Itosu استاد مشهور کاراته شوریته (Shuri-te) و Kanryō Higaonna استاد معروف ناهاته (Naha-te) بودند. این سبک در سال 1928 بوجود آمده و تخمین زده می شود که حدود 50 کاتا دارد. تکنیک های اصلی این سبک بیشتر بر روی قدرت ضربات سنگین که یکی از مکاتب تهاجمی فکری کاراته است تمرکز دارند.    گوجوریو 

ایپ من یک استاد بزرگ کونگ فو در چین بود. وی نخستین کسی بود که کونگ فو را به طور عمومی بین مردم هنگ کنگ آموزش داد. ایپ من شاگردان زیادی را تربیت کرد که می توان از بروس لی به عنوان موفق ترین و معروف ترین شاگرد او یاد کرد. او در ۲ دسامبر ۱۹۷۲ به دلیل سرطان سر و گردن درگذشت. البته وی در دوران خود و کنونی در چین بسیار محبوب بوده و هستند و به دلایلی همچون دفاع از حق چین در زمان جنگ جهانی در مقابل ژاپن و یکی از دلایل عقب نشینی ژاپن بعد از بمب باران اتمی ایپ من بوده است یا زمانی که قهرمان بوکس بریتانیا استادان کنگ فو چینی را مورد تمسخر قرار داد و یکی از آنها را در مسابقه ای کشت ایپ من به سراغ او رفت و او را شکست داد یا زمانی که در چین گروه گنگستری ای تشکیل شده بود و اجازه فعالیت به مدارس را نمی دادند و سعی داشتند کودکان را بدزدند زمانی که کودک ایپ من و چند نفر دیگر توسط این گروهک دزدیده شد ایپ من با آنها مبارزه کرد و به کمک پلیس چین و مبارزات اون با رئیسان این گروه باعث نابودی این گروه یا و یکی دیگر از دلایل مهم زمانی بود که ارتش آمریکا هنر های رزمی چینی رو به تمسخر گرفته بود و ایپ من با چندین فرمانده ارتش دریایی ایالت متحده آمریکا که این تریبون رو راه اندازی کرده بودند مبارزه کرد و همه آنها را شکست داد برای اطلاعات بیشتر از زندگی نامه کامل ایشان ۴ فیلم سینمایی از زندگی نامه ایشان ساخته شده است اگر علاقه مند به زندگی نامه استاد بزرگ ایپ هستید به این فیلم ها نگاه کنید زندگی‌نامه ویرایش وی در سال۱۸۹۳ در کوانتونگ متولد شد، از ابتدای جوانی به آموزش هنرهای رزمی پرداخت و سه فرم مختلف «وینگ چون» را نزد سه استاد متخصص در هر فرم، فرا گرفت. ایشان تعلیماتش را زیر نظر «چان واه سون» شروع کرد. وی اولین مربی از سه نفری است که به ایپ من «وینگ چون» را آموختند. ایپ من تعلیماتش را در سن بسیار کم آغاز کرد و چان وی را به عنوان جوان ترین و آخرین شاگردش پذیرفت. ایپ من به سه نفر فرم تعلیم هنرهای رزمی داد که یکی از آنها لی جون فان ملقب به بروس لی بود. ایپ من تا زمان مرگ چان در سال ۱۹۰۵ زیر نظر او تعلیم می‌دید. پس از آن وینگ چون را با «ان جی چونگ سو» یکی از پیروان برگزیده «چان» ادامه داد. بعد از دو سال، ایپ فوشان را ترک کرد و به هنگ کنگ رفت و برای پیگیری تحصیلاتش در کالج سنت استفان ثبت نام کرد. زمانی که ایپ در کالج بود یکی از هم کلاسی‌هایش وی را تشویق به مبارزه با یک کونگ فو کار پیری کرد که در قایقی در خلیج کنگ زندگی می‌کرد. ایپ این کار را کرد و به جستجوی آن مرد پیر رفت و او را به مبارزه طلبید. پیرمرد پذیرفت که با او مبارزه کند. با وجود شهرت ایپ به عنوان مبارزی بی همتا، پیرمرد وی را به‌طور ماهرانه ای شکست داد. ایپ پس از شکست فهمید که آن پیرمرد استاد لیونگ بیک یکی از نوادگان مستقیم دودمان اصلی وینگ چون است. پس از مبارزه و مغلوب شدن، لیونگ او را به عنوان تنها شاگردش در این هنر برگزید و باعث پیشرفت بیش از پیش وینگ چون شد. وی هم اصول تئوری ایپ را گسترش داد و هم تکنیک‌های او را تصحیح کرد. ایپ در سن ۲۴ سالگی به خانه اش بازگشت و به عنوان پلیس محلی منطقه نامهوئی مشغول به کار شد. ایپ به عنوان افسر مجری قانون، چندین سال کار کرد و در اوقات فراغت نیز به آموزش وینگ چون می‌پرداخت. اما همیشه در تطابق با سنت‌های وینگ چون، آموزش آن را تنها به تعداد کمی از شاگردانی که با دقت انتخاب شده بودند محدود می‌کرد. ایپ این روش را تا تسلیم شدن چین در برابر انقلاب کمونیستی در سال ۱۹۴۹ ادامه داد. گزارش‌های تاریخی این چنین نشان می‌دهد که در قیامی مردمی، ایپ احساس کرد مجبور است از سرزمین اصلی چین به هنگ کنگ بگریزد. در هر صورت در ۵۴ سالگی ایپ خانه و خانواده اش را ترک کرد و این شانس را پیدا کرد که مخفیگاهی در ساحل بیابد. در آن زمان، هنوز وینگ چون خصوصاً در مناطق انگلیسی‌نشین، ناشناخته بود. استاد شروع به آموزش کرد، منتهی فقط به چینی‌ها و با روشی بسیار سنتی. او شاگردان بسیار کمی را پذیرفت و با روشی به مراتب ساده و بی پیرایه به تدریس مشغول شد. او اولین مدرسه عمومی وینگ چون را در اواخر سالهای دهه ۱۹۶۰ میلادی باز کرد و قبل از بازنشستگی، ایپ من کانون ورزشی وینگ چون را در هنگ‌کنگ بنیانگذاری کرد که اولین مؤسسه رسمی هنرهای رزمی قرن بیست به‌شمار می‌آمد. وی پس از بازنشستگی " لئونگ تینگ " را به عنوان شاگرد ارشد و جانشین خود برای اداره این کانون معرفی کرد. استاد ایپ من در طی سال‌ها فعالیت آموزشی شاگردان زیادی را تربیت کرد که یکی از معروفترین آنها بروس لی بود. ییپ من، در تمام دوران زندگیش، قهرمان وینگ چان کونگ‌فو بود. شهرت امروز «وینگ چان کونگ‌فو» به دلیل احساس مسئولیتی بود که او در قبال پیشرفت این هنر داشت. ییپ من، اولین سیفوئی بود که مدرسه‌ای در این رشته افتتاح کرد که قابل دسترس برای عموم بود. او خیلی زود آموزش خود را، زیر نظر استاد چان وا (اولین استاد از سه استاد وینگ چان که به تعلیم او پرداختند)، آغاز نمود. استاد چان او را به‌عنوان جوان‌ترین و آخرین شاگردش پذیرفت. ییپ، زیر نظر استاد چان تا زمان مرگ استاد در سال ۱۹۰۵ آموزش دید. پس از آن، آموزش خود را با استاد «ان جی چانگ سو»، یکی از شاگردان عالی چان ادامه داد. پس از گذشت بیش از دو سال تحصیل، ییپ، فوشان را به قصد هنگ‌کنگ ترک و برای ادامه تحصیلات آکادمیک، در کالج سنت استفن در استنلی ثبت نام کرد. یکی از هم‌کلاسی‌های ایپ من که از پیشینهٔ او در کونگ‌فو باخبر شده بود، او را تشویق کرد تا با کونگ‌فوکار باسابقه‌ای که در قایقی در خلیج هنگ‌کنگ زندگی می‌کرد، مبارزه کند. ایپ قبول کرد و در اسرع وقت به جستجوی او پرداخت و آن مبارز زبردست را به مبارزه طلبید. او نیز دعوت ایپ را پذیرفت و علی‌رغم شهرت زیاد ییپ به‌عنوان یک مبارز کم‌نظیر، او را با مهارت شکست داد. ایپ بعد از این شکست، فهمید که این مرد، در واقع استاد لی یونگ بیک Leung Bik، نخستین نوه خاندان وینگ چان که به خودِ «وینگ چان» برمی‌گشت، بوده‌است. پس از مبارزه، لی یونگ، ایپ را به‌عنوان تنها شاگرد خویش در این هنر پذیرفت و سبب پیشرفت او در هنر وینگ چان، در هر دو زمینهٔ تئوری و تکنیکی گشت. ییپ در سن ۲۴ سالگی به فوشان بازگشت و مقام فرماندهی پلیس گشت محلی نام هوی Nomhoi را برعهده گرفت. او برای سال‌های متوالی به‌عنوان مأمور اجرای قانون انجام وظیفه کرد و در وقت‌های آزادش سبک وینگ چان را آموزش داد، اما همواره برطبق سنت وینگ چان، آموزش‌هایش را به تعداد اندکی از دانش‌آموزان که با دقت گزینش شده بودند محدود می‌کرد. ییپ به این روش خود ادامه داد تا این‌که چین در سال ۱۹۴۹ با انقلاب کمونیستی از پای درآمد. همزمان با انقلاب کمونیستی در چین، ییپ در سن ۵۴ سالگی خانواده خویش را ترک و به هنگ‌کنگ اشغال شدهٔ بریتانیا بازگشت. ییپ وقتی تنها و بی‌چیز به هنگ‌کنگ رسید، با فقر شدیدی روبه‌رو شد. او مجبور شد که بلافاصله از مهارت‌های رزمی‌اش برای امرار معاش استفاده کند. ییپ تصمیم گرفت رسم محدودیت آموزش وینگ چان را که فقط برای تعداد اندکی از افراد گزینش شده میسر بود را زیر پا بگذارد و مدرسه ملی وینگ چان را در ساختمان اتحادیه برای کارگران رستوران افتتاح کند. اگرچه ییپ من، تکنیک‌ها و اصول تدریس خود را در هنگ‌کنگ پایه‌ریزی کرد، اما موفق شد همراه با آن، بذرهای یک هنر رزمی انقلابی را که با تلاش تعدادی از دانش‌آموختگان ایجاد کرده بود، به سرتاسر دنیا توسعه دهد. با وجود این‌که ییپ من هرگز خارج از منطقه نفوذ چین آموزش نداد، شاگردانش روش وینگ چان را به سرتاسر جهان انتقال دادند. لئونگ تینگ در آلمان و سراسر اروپا به کمک ارشدترین هنرجوی خود کرنشپشت و بروس لی را می‌توان نام برد. در حوزه هنر رزمی وینگ چان، نسبت به سایر استادان، از استاد بزرگ ییپ من، بسیار با احترام یاد می‌شود. او تا هنگام مرگش در سال ۱۹۷۲، یک استاد بی‌نظیر در این هنر بود. شهرت ییپ من به سبب آموزش و تحولی بود که در سبک وینگ چان ایجاد کرد و آن را از یک سیستم رزمی نامفهوم (که تنها در چین شناخته شده بود) به یک سبک کونگ‌فوی کاربردی و اجتماعی مشهور در سطح جهان تبدیل کرد که تاکنون توسط هزاران نفر مطالعه شده‌است.

معرفی 40 ورزش عجیب و غریب و محبوب در دنیا ژیمناستیک هنری (چوب موازنه) چیست؟ معرفی Balance Beam به زبان ساده ژیمناستیک هنری ( چوب موازنه ژیمناستیک ) چیست؟ قبلا در خصوص ورزش ژیمناستیک هنری یا Artistic Gymnastic صحبت کرده ایم و فکر می کنم در مورد گرایش های مختلف این ورزش نیز کمی صحبت کردیم ، امروز می خواهیم در خصوص یکی از دشوارترین قسمت های این ورزش به نام چوب موازنه یا Balance Beam صحبت کنیم ، این نوع ورزش ژیمناستیک ویژه خانم ها است و برای آقایان برگزار نمی شود . جوب موازنه یک دستگاه کاملا تعادلی است که ورزشکار بایستی بر روی یک چوب یا تخته یا میله ای به عرض 10 سانتی متر حرکات نمایشی خودش را انجام بدهد و این حرکات بایستی با حفظ کامل تعادل انجام بشود. چوب موازنه دستگاهی است که طولی در حدود 6 متر و عرضی به اندازه 10 سانتی متر دارد که در ارتفاع تقریبا 1 و نیم متری از سطح زمین قرار گرفته است .  ورزشکار موظف است که در طول مدت زمان مسابقه که حدودا یک دقیقه و 30 ثانیه است کلیه حرکاتی که مد نظر دارد را باید انجام بدهد و با انجام هر اشتباه ، طبق روال داوری امتیاز از دست می دهد ، ورزشکاری که کمترین اشتباه را داشته باشد برنده خواهد بود . همانطور که گفتیم این نوع حرکت ژیمناستیک بصورت ویژه برای بانوان طراحی شده است و آقایان چنین ورزشی را ندارند. حرکت های این ورزش در طی زمانی که برگزار می شود شامل حرکات آکروباتیک ، حرکات رقص ( دو حرکت رقص حداکثر ) ، حرکت های جهشی و پرتابی ، حرکت های پرشی ، حرکت های چرخشی 180 درجه و ... می باشد . عدم حفظ تعادل در هر یک از حرکات و یا درست انجام نشدن هر حرکت امتیاز منفی را در بر دارد که توسط داوران بعد از دقایقی از پایان مسابقه اعلام می شود . جالب است بدانید که نحوه وارد شدن به روی چوب موازنه دارای امتیاز بسیار خوبی می باشد ، برخی با پرش بر روی چوب قرار می گیرند و برخی بصورت ساده بر روی آن می ایستند ، جنس رویه چوب موازنه معمولا از جنس جیر یا چرم است تا ورزشکاران براحتی بتوانند حرکت های خودشان را بر روی آن انجام بدهند. اگر در خصوص این ورزش اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم با ما در میان بگذارید . راپل چیست؟ معرفی ورزش Abseiling به زبان ساده راپل چیست؟  امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام Abseiling صحبت کنیم که ترجمه آن کمربند می شوند و هیچ ربطی به آن چیزی که ترجمه می شود ندارد ! آنچه در بلاد کفر به نام Abseiling می شناسند در بلاد ما به عنوان راپل شناخته می شود که حتما دیده اید عده ای از بالای یک ساختمان ، یک صخره یا یک سطح عمودی با طناب به سمت پایین حرکت می کنند . در واقع راپل یک تکنیک معروف و جذاب صخره نوردی است که آنقدر جذاب شده است که خودش به تنهایی جزو علاقه مندی های ورزشکاران قرار گرفته است ، این ورزش زیرمجموعه ورزش کوهنوردی و صخره نوردی است و در واقع آنچنان هم به عنوان یک ورزش رسمی شناخته نمی شود زیرا تعاریف ورزش را دارا نمی باشد . هیچگونه رقابتی در این ورزش وجود ندارد ، داور وجود ندارد و طبیعتا انگیزه ورود به این ورزش صرفا لذت بردن از آن است و بس ، این ورزش را در دسته بندی سنگ نوردی هم قرار می دهند اما برخلاف واژه نوردیدن که به معنی بالا رفتن است ، اساسا در راپل شما فقط به سمت پایین حرکت می کنید . این ورزش در ابتدا توسط شخصی صخره نورد به نام جین شارلوت استراتون که یک راهنمای صخره نوردی در چامونیکس فرانسه بود ابداع شد ، روشی که او برای پایین آمدن از صخره ها با استفاده از طناب مورد استفاده قرار داد در نهایت به عنوان یک ورزش جدا از کوهنوردی به نام Abseiling ( ابسیلینگ ) معروف شد .  مهمترین تجهیزاتی که در این ورزش مورد استفاده قرار می گیرند شامل : کلاه ایمنی ، طناب کوهنوردی ، قلاب ها ، دستکش ها ، محافظ های زانو و آرنج ، کفش های کوهنوردی و ... می شوند . راپل یکی از تکنیک هایی است که در کوهنوردی طبیعت و ماجراجویی های طبیعی برای پایین آمدن از ارتفاعاتی به کار می رفت که توسط کوهنوردان طی شده بود و این ورزش در استرالیا ، ایرلند و بسیاری دیگر از کشورها این روزها خیلی محبوب شده است . علاوه بر اینکه این تکنیک به عنوان یک ورزش استفاده می شود در بسیاری از مشاغل امروزی راپل یا Abseiling به عنوان یک وسیله کار در نظر گرفته می شود تا به نقاطی در ساختمان یا ارتفاعات دست پیدا کنیم که در حالت عادی نمی توان به آن دست پیدا کرد . این روزها در تهران شیشه شورهایی هستند که با استفاده از همین تکنیک کارشان را انجام می دهند یا در مواردی برای ساخت و سازهای خطرناک از این روش استفاده می شود ، در موارد نظامی نیز برای سریعتر رسیدن به مقصد از راپل استفاده می شود ، در جاهایی که امکان پیاده شدن روی زمین وجود نداره راپل کاران می توانند از هلیکوپتر برای پیاده شدن استفاده کنند . اگر اطلاعاتی در خصوص این ورزش دارید یا مکانی را سراغ دارید که می توان در آنجا این ورزش مفرح را انجام داد خوشحال می شویم که ما را در جریان بگذارید فوتبال استرالیایی کوچک چیست ؟ معرفی ورزش AFLX به زبان ساده فوتبال افلکس چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش AFLX یا فوتبال استرالیایی کوچک صحبت کنیم ، قبلا در توسینسو در خصوص فوتبال استرالیایی و برخی قواعد و ساختارهای این بازی و محبوبیت بسیار آن در استرالیا صحبت کردیم اما امروز می خواهیم در خصوص یک نوع فانتزی تر از این ورزش که باز هم در استرالیا محبوبیت دارد و در بازی های پیش فصل شروع لیگ حرفه ای فوتبال استرالیایی برگزار می شود صحبت کنیم. AFLX که سه حرف اول آن Australian Football League هستند نسخه ای از فوتبال استرالیایی می باشد که تفاوت هایی با نسخه اصلی آن دارد ، از جمله مهمترین تفاوت ها می توان به تعداد بازیکن ها اشاره کرد که به جای 18 بازیکن 10 بازیکن دارد که سه تای آنها تعویضی هستند و روی نیمکت می نشینند . زمین این بازی برخلاف فوتبال استرالیایی که بیضی شکل است ، مستطیل شکل است و ابعادی 70 در 110 متر دارد ، تعویض ها در این بازی نامحدود هستند و سوپر گل ها تا 10 امتیاز دارند ، این بازی ها معمولا بصورت یک لیگ 6 تیمه در دو گروه سه تیمی طی 3 روز قبل از برگزاری مسابقات اصلی لیگ فوتبال استرالیا برگزار می شوند و بصورت رفت و برگشتی هستند . این بازی نیز در 4 کوارتر 10 دقیقه ای ( در فوتبال استرالیایی 20 دقیقه است ) برگزار می شود و مکانیزم امتیاز دهی آن کمی با فوتبال اصلی استرالیایی تفاوت دارد . اگر بخواهیم مثال بهتری از AFLX بزنیم باید بگوییم که شما می توانید فوتبال ( Soccer ) را با فوتسال مقایسه کنید شاید درک بهتری از این ورزش پیدا کنید. اگر علاقه مند به حوزه این ورزش هستید خوشحال می شویم اطلاعات بیشتری در اختیار ما در توسینسو قرار بدهید. تویسنسو را به همه معرفی کنید. اتوگراس چیست؟ معرفی ورزش اتومبیلرانی Autograss به زبان ساده اتوگراس چیست؟ مسابقه اتومبیلرانی در گل و چمن چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی موتوری به نام اتوگراس یا Autograss صحبت کنیم . همانطور که می دانید Auto مخفف اتومبیل و Grass هم به معنی چمن است و در کل به معنی اتومبیرانی بر روی زمینی پوشیده از چمن است . این نوع مسابقات اتومبیلرانی بصورت ویژه و البته غیرحرفه ای در سراسر انگلستان ، ایرلند شمالی ، اسکاتلند ، ولز و جمهوری ایرلند برگزار می شود و معمولا در مکان های دیگر دنیا چندان محبوبیتی ندارد . این نوع مسابقات اتومبیلرانی از سال 1960 به دنیا معرفی شد و در قالب های مختلفی برگزار شد تا اینکه در سال 1970 به عنوان یک مسابقه رسمی در این کشورها پذیرفته و برگزار شد. ویژگی خاص این ورزش این است که این مسابقه در زمین های پوشیده از چمن یا گیاه و یا گل آلود برگزار می شود و معمولا توسط باشگاه های غیردولتی مدیریت و برگزار می شود . جالب است بدانید که این نوع مسابقات اتومبیرانی بسیار برای تماشاگرانش جذاب است و دارای هیجان خاصی برای آنها می باشد .  هر ساله این نوع مسابقات در رده های سنی نوجوانان تا بزرگسالان و همچنین بصورت مسابقات زنان و مردان برگزار می شود . شرکت کنندگان حتما باید مجوز اتومبیرانی از باشگاه مربوطه داشته باشند تا بتوانند در مسابقه شرکت کنند اما نکته جالب در خصوص این ورزش این است که داشتن گواهینامه رانندگی و حتی محدودیت های پزشکی در این ورزش معنی ندارد و از معلولین و حتی نوجوانان 12 ساله به بالا می توانند در این مسابقات شرکت کنند . این نوع مسابقات اتومبیرانی در دسته بندی مسابقات موتوری آماتور در دنیا قرار می گیرند ، اتومبیل های مورد استفاده در این نوع مسابقه معمولا مدل های قدیمی و از رده خارج شده ای هستند که به شکل خودروی مسابقه ای درآمده اند و برخورد و تصادف برای آنها اهمیت چندانی ندارد . معمولا مسیر مسابقه زیاد بزرگ نیست و یک مسیر 400 متری برای این مسابقه در نظر گرفته می شود . اتوکراس زیر نظر انجمن ورزشهای ملی انگلستان انجام ی شود و هر ساله حدودا در سپتامبر این مسابقات برگزار می شود جالب است بدانید که این مسابقات در 11 کلاس مختلف برگزار می شود و در هر کلاس نوع خودرو یا اتومبیلران بسته به سن ، جنسیت و کلاس خودرو متفاوت است . اگر در این خصوص اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم در قسمت ورزش وب سایت توسینسو مطرح کنید . اتوکراس چیست؟ معرفی ورزش اتومبیلرانی Autocross به زبان ساده اتوکراس چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش اتوکراس یا Autocross صحبت کنیم . این ورزش به اسامی دیگری از جمله جیمخانا ( Gymkhana ) ، سولو (Solo ) ، اتوایکس ( Auto-X ) و اتواسلالوم ( Autoslalom ) نیز در دنیا شناخته می شود و یکی از زیرشاخه های ورزشهای موتوری به ویژه اتومبیلرانی می باشد . از اسامی که گفتیم واضح ترین توصیف را واژه Autoslalom برای شما ارائه می دهد که مخفف دو واژه Auto یا اتومبیل و Slalom یا مارپیچ است ، یعنی شما در این ورزش با اتومبیل خود در مسیری مارپیچ حرکت می کنید و این برای ابتدای کار شما در رشته اتومبیلرانی شروع خوبی است . در این ورزش ملاک اصلی یک مسابقه سالم و کم خطر است ، این نوع ورزش از ایمن ترین انواع مسابقات اتومبیلرانی است زیرا فقط یک خودرو در لحظه در پیست مسابقه قرار دارد و برخورد و تصادف با خودروهای دیگر وجود ندارد . در این ورزش یک خط آغاز و یک خط پایان و یک مسیر مارپیچ برای اتومبیلران در نظر گرفته شده است تا از بین این مسیر مارپیچ که با کله قندی ( پلاستیک های خاص برای مشخص کردن محدوده ) مشخص شده اند عبور کنند و هر خودرویی که بتواند در کمترین زمان ممکن از بین همه موانع به درستی عبور کند و زمان کمتری ثبت کند برنده مسابقه است .  از مسابقات اتوکراس به عنوان مسابقات ورودی به مسابقات حرفه ای اتومبیرانی نیز یاد می شود و برای افرادی که به رشته ورزشی اتومبیلرانی علاقه مند هستند یک شروع بسار عالی است . مسیر مسابقه اتوکراس معمولا بین یک تا دو کیلومتر است ، این ورزش باعث بالا رفتن مهارت های رانندگی اتومبیلران می شود تا در مسابقاتی که قالب رقابتی دارند بهتر حضور پیدا کنند . نوع خودروهای شرکت کننده در این مسابقه معمولا خاص نیست و تقریبا همه نوع خودرویی می تواند در اتوکراس شرکت کند . حداکثر سرعتی که خودروها در این مسابقات می توانند به دست بیاورند بیشتر از سرعتی نیست که در بزرگراه ها و اتوبان های واقعی تعیین شده است . در هر دوره مسابقه مسیرها متنوع تر می شوند و از نظر تنوع مسیر اتوکراس حتی از فرمول یک نیست تعداد قابلیت های بیشتری دارد . شما در مسابقات اتوکراس با ساعت و زمان رقابت می کنید و هر چه زمان کمتر با خطای کمتری به دست بیاورید رتبه بالاتری در مسابقه بدست می آورید. اگر در خصوص اتومبیلرانی و به ویژه اتوکراس اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم که در جزیره ورزش توسینسو آن را به اشتراک بگذارید و خود را به این قشر از جامعه معرفی کنید . اتومبیلرانی چیست؟ معرفی ورزش Auto Racing به زبان ساده ورزش اتومبیلرانی چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش اتومبیلرانی صحبت کنیم ، ورزشی که در دنیا با انواع و اقسام اتومبیل ها انجام می شود و بسیار بسیار محبوب است . اتومبیلرانی به انگلیسی Auto Racing یا مسابقات اتومبیل ها نامگذاری می شود و قدمت این ورزش تقریبا به زمانی بر می گردد که اتومبیل ها در دنیا موفق شدند که از سوخت های بنزینی استفاده کنند . فرآیند انجام این مسابقات تقریبا مشخص است ، یک گروه از اتومبیل ها هستند که سعی می کنند در کمترین زمان ممکن و با سبقت گرفتن از رقبا از لحاظ سرعت و فاصله به مسیر پایان برسند و در آخر رتبه بندی می شوند . استاندارد برگزاری مسابقات اتومبیرانی به این شکل است که شرکت کندگان بایستی یک فاصله مشخص را یا با یک محدودیت زمانی یا با سریعترین سرعت ممکن به پایان برسانند ضمن اینکه بایستی در مسیر مسابقه حتما حضور داشته باشند .  اولین سری مسابقات اتومبیرانی که به شکل یک مسابقه رسمی برگزار شد به سال 1887 و به پشتوانه یک شرکت انتشاراتی پاریسی برگزار شد . مسابقات اتومبیرانی با انواع و اقسام اشکال برگزار می شوند و از این لحاظ به کلاس تعبیر می شوند ، هر کلاس یا Class نوع خاصی از خودروها را شامل می شود برای مثال منطقی نیست که شما با خودروی پژو 405 خودتان با یک خودروی فرمول یک مسابقه بدهید و از این لحاظ بایستی در کلاس خودروهای خودتان در مسابقات شرکت کنید . از کلاس های متنوع اتومبیرانی می توانیم به محبوب ترین آنها یعنی مسابقات فرمول یک ، مسابقات خودروهای اسپورت ، مسابقات خودروهای دست دوم یا اسقاطی ، مسابقات سرعت ، مسابقات Off-road و همچنین مسابقات اتوگراس ، مسابقات درگینگ ، مسابقات کارتینگ و همچنین مسابقات Grand Pix اشاره کنیم . اولین دوره مسابقات سرعت در جزیره ای به نام Brook در کشور انگلستان برگزار شد که مسیری چهار و نیم کیلومتری بصورت دایره ای و عرض مسیر 30 متری در نظر گرفته شده بود ، از سال 1929 تا سال 1931 بیش از 24 مسابقه سرعت در دنیا برگزار شد که مهمترین هدف این مسابقات ثبت سریعترین رکورد برای عبور از مسیر با تعداد دورهای مشخص بود . مجموع همه زمان های مسابقات جمع می شوند و امتیاز نهایی اتومبیلران تعیین می شود هر چقدر که سریعتر باشید رتبه بالاتری بدست خواهید آورد. هر خودرویی که در این مسابقات خراب شود یا به هر دلیل نتواند تا انتهای مسیر برسد به عنوان کناره گیری یا خارج از مسابقه برای داوران در نظر گرفته می شود . این مسابقات در ایران نیز طرفداران بسیاری دارد و انواع و اقسام مسابقات نیز برای آن در ایران برگزار می شود . از محبوب ترین ورزش های مورد علاقه خود من ورزش کارتینگ است که نمونه ای از این مسابقات است که واقعا لذت بخش است . دوستانی که در خصوص این نوع مسابقات و به ویژه مسائل فنی ، ویژگی های خودروها و کلاس بندی ها آنها و تقویت موتورها و ... در این مسابقات اطلاعاتی دارند خوشحال می شویم در جزیره ورزش توسینسو پذیرای آنها باشیم . اسکی باله چیست؟ معرفی ورزش اسکی آکروباتیک یا Acroski به زبان ساده اسکی باله چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص یک ورزش زمستانی به فراموشی سپرده شده صحبت کنیم که سالهاست از لیست ورزشهای المپیک زمستانی حذف شده است و البته پیشبینی چنین چیزی هم می شد ، اما به هر حال چون ورزشی است که ممکن است مخاطب و علاقه مند داشته باشد امروز در توسینسو به معرفی آن می پردازیم . نام این ورزش اسکی آکروباتیک یا اسکی باله است که در انگلیسی به شکل Acroski که مخفف Acrobatic Ski است نوشته می شود هر چند آن را به Ballet Ski یا اسکی باله که برگرفته ای از رقص باله است نیز در برخی نقاط می شناسند. همانطور که از نامش هم پیداست در این ورزش زمستانی ورزشکاران سوار بر اسکی حرکاتی آکروباتیک را به شکل رقص انجام می دهند و بر اساس نحوه انجام حرکات امتیاز به آنها توسط داوران تعلق می گیرد. این رشته ورزشی سالهاست ( از سال 2000 تا به حال ) در دسته بندی اسکی آزاد یا Freestyle Skiing قرار گرفته است اما امروزه دیگر از دسته بندی ورزشهای رقابتی اساسا خارج شده است و به عنوان یک تفریح ورزشی در اسکی به حساب می آید.  در این ورزش که اسکی بازها آن را بر روی یک شیب ملایم انجام می دهند ، حرکات رقص باله مثل پرش ، ضربه ها به زمین ، چرخش ها ، دور زدن ها و حرکات پا بایستی به دقت و زیبا انجام شوند. نکته مهم در این ورزش این است که همانند رقص باله این ورزش نیز همزمان و هماهنگ با موسیقی که پخش می شود باید انجام شود و هماهنگی اسکی باز با موسیقی یکی از نکات بسیار مهم در این ورزش است . جالب است بدانید که مفهوم موسیقی به ورزش از سال 1970 اضافه شد و تاکنون ادامه داشته است . این مسابقات بصورت انفرادی انجام می شود اما در گذشته مدل دو نفره آن نیز انجام می شده است و حتی در المپیک زمستانی تا سال 1998 نیز این ورزش رسما جزوی از المپیک بوده است و بعد از آن حذف شده است . مدت زمان اجرای حرکات در این ورزش 90 ثانیه است و حرکات توسط یک هیئت داوران بررسی و امتیاز دهی می شود. حرکات بر اساس پارامترهایی مثل نحوه انجام درست و فنی حرکت ، هنری بودن و خلاقانه بودن حرکت و همچنین نوع و سبک حرکت امتیازدهی می شوند و بعد از نظر هیئت داوران یک داور به عنوان داور نهایی بعد از جمع بندی امتیازات ، امتیاز نهایی اسکی باز را اعلام می کند. این روزها این ورزش در حال مرگ و فراموشی است و تقریبا هیچ رقابتی برای اسکی باله در دنیا انجام نمی شود اما بد نیست اسکی بازان ایرانی شروعی برای این ورزش باشند . اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این نوع ورزشها دارید خوشحال می شویم در توسینسو آن را به اشتراک بگذارید و خودتان را به جامعه ورزشی برفی ایران معرفی کنید . اسکی آکروباتیک چیست؟ معرفی ورزش Aerials Skiing به زبان ساده اسکی آکروباتیک چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام اسکی آکروباتیک صحبت کنیم که البته این ترجمه شخصی من از این ورزش است چون Aerials به معنی هوایی است و هیچ ربطی به نوع ورزش ما ندارد مگر اینکه حرکات نمایشی و آکروباتیکی که در این ورزش انجام می شود در هوا انجام می شود ! اسکی آرویالز نوعی اسکی است که در آن چوب اسکی وجود ندارد . در دسته بندی اسکی های آزاد یا Freestyle قرار دارد و ورزشکارهایی که بیشتر در رشته ژیمناستیک فعالیت داشته اند در این ورزش موفق تر هستند ، اسکی باز بایستی بعد از پرش در هوا ، حرکات هوایی را در حالیکه چوب اسکی به پا دارد انجام بدهد و با حفظ تعادل ادامه پیست را به پایان برساند. ورزشکار در یک سطح شیبدار با اسکی و بدون چوب حرکت می کند تا به سرعت مناسب برسد و به یک سکوی پرتاب به سمت بالا می رسد و بالا سر می خورد و این هنگام که در هوا معلق است بایستی حرکاتی مثل چرخش ، دور زدن و پیچ و تاب را انجام بدهد و به سلامت و با حفظ تعادل به زمین برسد و به انتهای پیست برود .  برترین ورزشکاران این رشته می توانند سه تا پنج حرکت را در زمان پرتاب شدن در هوا تا پایین آمدن انجام بدهند ، منطقه فرود ورزشکار شیبی بین 34 تا 39 درجه دارد و طول آن نیز 30 متر است . اسکی بازها معمولا تا ارتفاع 20 متر در زمان پرتاب شدن به هوا می روند و همین فرصت مناسبی است که بتوانند حرکات نمایشی خودشان را انجام بدهند. امتیازها توسط داوران و بر اساس کیفیت انجام حرکات محاسبه می شود ، سه عامل مهم در امتیازدهی به اسکی باز اثر گذار است که به ترتیب پرش پرواز ، پرش فرم یا قالب پرش و همچنین نحوه فرود اسکی باز هستند . 30 درصد امتیاز برای نحوه پرش ، 50 درصد برای انجام حرکات در هوا و 20 درصد نیز برای نحوه فرود محاسبه می شود ، البته برخی اوقات میزان دشواری حرکات انتخابی ورزشکار بر امتیاز کل تاثیر دارد و هر چقدر حرکاتی که ورزشکار انجام می دهد پیچیده تر باشد امتیاز بیشتری محاسبه خواهد شد. در هر مسابقه اسکی باز می تواند دو پرش انجام بدهد که امتیاز کل ورزشکار بر اساس میانگین امتیاز دو حرکت محاسبه می شود ، این ورزش این روزها یکی از رشته های محبوب و پرطرفدار در المپیک های زمستانی به حساب می آید و بسیار پر هیجان است ، رقابت های زنان و مردان در المپیک زمستانی به صورت جداگانه انجام می شود . اگر در خصوص این ورزش اطلاعات بیشتری دارید خوشحال می شویم در توسینسو با ما به اشتراک بگذارید. اسکی روی آب با پای برهنه چیست؟ معرفی ورزش Barefoot Waterski اگر در مستند های ورزشی نگاه کرده باشید احتمالا ورزش اسکی روی آب را دیده اید ، قایق پر سرعتی که با طناب یک نفر را بر روی آب می کشد و فرد مورد نظر هم چوبی شبیه به چوب اسکی بر روی پاهایش بسته شده است ، خوب این ورزش چیز غیرمعمولی نیست هر چند که ورزش آسانی هم نیست ، یکی دیگر از انواع اسکی روی آب به نام اسکی روی آب با پای برهنه یا Barefoot Waterski معروف است . همانطور که از نام این ورزش پیداست شما به جای چوب اسکی هیچ چیز بر روی پای خودتان نصب نمی کنید و فقط با پای برهنه باید بر روی آب اسکی کنید !! در واقع اصلا اسکی وجود ندارد و فقط شما باید سعی کنید که خودتان را بر روی آب در حالیکه توسط قایق کشیده می شوید سر بدهید و به زیر آب نروید . این ورزش در فلوریدای آمریکا ابداع شد اما امروزه حتی در قالب مسابقات متنوع در استرالیا برگزار می شود و محبوبیت زیادی هم دارد .  این ورزش هم جنبه تفریحی دارد و هم جنبه رقابتی ، در رقابت ها یک مسیر آبی تعیین شده است که ورزشکار موظف است که در طی یک وهله زمانی خاص با اجرا کردن حرکات بر روی آب به انتهای آن برسد و هر کسی که بتواند بهترین حرکات را بدون خطا انجام بدهد برنده است . سه تکنیک معمولا در مسابقات توسط ورزشکارها اجرا می شود که اولین آنها اجرا فوت و فن های شخصی ورزشکار است که هر کسی بتواند خلاقیتی در حرکات انجام بدهد دارای امتیاز است ، دومین حالت حرکت های اسلالوم یا رفت و برگشتی است که روی آب باید به چپ و راست توسط ورزشکار انجام شود و در نهایت حرکت سخت ماجرا پرش از سکو است که با توجه به اینکه شما هیچ چوب اسکی به پا ندارید واقعا حرکت دشواری است . هر کسی که بتواند بیشترین طول پرش را ثبت کند در مسابقه برنده است . این ورزش بسیار جذاب و پر از هیجان و البته آدرنالین است ، برای اینکه سایر قسمت های بدن بر روی آب کشیدن نشوند و ضربه ناگهانی به بدن وارد نشود پوشیدن لباس مخصوص اسکی روی آب که چیزی شبیه به لباس غواصی است در این ورزش توصیه می شود . اگر جایی در کشورمان را می شناسید که قابلیت انجام این ورزش در آن وجود دارد خوشحال می شویم ما را در جریان بگذارید. اسکیت چرخی هنری چیست؟ معرفی ورزش Artistic Roller Skating امروز می خواهیم در خصوص اسکیت چرخی هنری یا Artistic Roller Skating صحبت کنیم . در واقع وقتی صحبت از اسکیت می شود ما باید بدانیم که بصورت کلی دو نوع اسکیت داریم ، اسکیت تیغه ای برای سطوح صاف و یخی و اسکیت چرخی یا غلطکی که برای سطوح غیر یخی مورد استفاده قرار می گیرد ، حتی اسکیت های چرخی یا غلطکی نیز خودشان به دو شکل چهار چرخ و ردیفی ( خطی ) دسته بندی می شوند. قبلا در مورد برخی ورزش های مرتبط با اسکیت از جمله Aggressive Skating صحبت کرده ایم . اسکیت غلطکی هنری نیز همانطور که از نامش پیداست ورزشی است که با اسکیت های غلطکی یا چرخی انجام می شود و در آن ورزشکاران بایستی یک سری حرکات نمایشی و هنری را انجام بدهند . مشابه این ورزش برای اسکیت های روی یخ نیز وجود دارد . در این ورزش معمولا از اسکیت های دو ردیفه یا چهارتایی استفاده می شود اما در برخی از انواع این ورزش اسکیت های خطی یا Inline Skates نیز استفاده می شوند.  از این لحاظ این ورزش هنری نامگذاری شده است زیرا یکی از هنرهای هفتگانه که رقض و حرکات موزون بدن است را در خودش دارد . ورزشکاران در این نوع ورزش بسته به سن ، تجربه و یا مهارت خاصی که دارند در میدان حاضر می شوند ، زمین ورزشی این اسکیت بصورت دایره ای است و ورزشکاران بایستی حرکات خودشان را در این زمین در حالت چرخشی انجام بدهند و در اصطلاح در هر دور از اسکیت بایستی حرکات خاص این ورزش یا حرکات ابداعی خودشان را اجرا کنند. حرکات در این ورزش بصورت اصلی و فرعی دسته بندی می شوند که طبیعتا اجرای حرکات اصلی در اولویت امر است . این مسابقه معمولا بصورت تک نفره ، دو نفره و نهایتا سه نفره برگزار می شود و معمولا بسیار به ندرت دیده می شود که چنین ورزشی در گروه های بیشتر از 3 نفر در یک مسابقه صورت بگیرد . شرکت کنندگان بایستی در این ورزش به بهترین شکل و با دقت حرکات رقص اسکیت را اجرا کنند و هر چقدر این کیفیت انجام بالاتر باشد نمره بالاتری از داوران دریافت می کنند. این نوع اسکیت سواری از انواع ورزش های آزاد اسکیت محسوب می شود یعنی خلاقیت در آن می تواند بسیار زیاد باشد و حرکات نمایشی جدیدی را شرکت کننده می تواند اجرا کند و همین مورد به این ورزش لقب هنری را داده است ، یعنی ایجاد خلاقیت و زیبایی در انجام حرکات ورزشی ، حرکات معمول در این ورزش شامل پرش ها ، چرخش ها ، جهت گیری ها و توازن داشتن همه این حرکات با موسیقی است که در سالن برای اجرا پخش می شود ، است . جالب است بدانید که از سال 2002 بصورت حرفه ای این مسابقات در قالب مسابقات جهانی برگزار می شود به ویژه در خصوص اسکیت های چرخی و خطی ، معمولا ورزشکارانی که بصورت حرفه ای در اسکیت های یخی مسابقه می دهند در فصول گرم سال در این نوع ورزش نیز به رقابت می پردازند و این یعنی ماهیت هر دو ورزش از لحاظ تعادل ، اجرای حرکات و نوع ورزش تقریبا یکسان است . اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش دارید یا در ایران محلی را می شناسید که می توان چنین ورزشی را در آن انجام داد خوشحال می شویم در جزیره ورزش وب سایت توسینسو پذیرای شما عزیزان باشیم. اسکیت خطی پرتکاپو چیست؟ معرفی ورزش Aggressive Inline Skating امروز می خواهیم در خصوص یک نوع خاص از ورزش اسکیت صحبت کنیم که به اسکی خطی پرتکاپو یا Aggressive Inline Skating در دنیا معروف است ، صحبت کنیم. هر چند خوب نیست که خیلی از واژه ها را فارسی کنیم اما به هر حال واژه Aggressive به معنی خشنونت آمیز هم ترجمه می شود ولی از نظر واقعی این ورزش اصلا خشن نیست بنابراین ترجمه بهتر آن پرتکاپو یا پرهیجان است ، واژه دوم Inline یا خطی است که به نوع کفش های اسکیتی که اسکیت باز با آنها اسکیت سواری می کند اشاره دارد که بصورت کلی ما Roller Skates یا اسکیت های چهارچرخ را داریم و Inline Skates یا اسکیت های چرخ های پشت سر هم یا خطی را داریم که در تصویر زیر تفاوت آنها بصورت مشخص نمایش داده شده است : خوب تا اینجای کار ترجمه کار مشخص شد اما چرا به آن Aggressive یا پرتکاپو می گویند مگر اسکیت های معمولی Inline پرتکاپو نیستند ؟ در واقع این نوع اسکیت حالتی از اسکیت است که اسکیت باز در محیط های شهری مثل پارک ها یا پیست های خاص یا محیط های ناهموار عجیب و غریب از آن استفاده می کند. شاید اسم اسکیت خیابانی را شنیده باشید که به نوعی همین نوع ورزش است ، پریدن از روی موانع ، پریدن از ارتفاع های بلند و پله ها ، کشیده شدن بین لوله های پله ها و .... در واقع آن چیزی که شما از اسکیت می بینید که در آن محیط غیرساختگی و طبیعی است و در فضای واقعی شهری انجام می شود از این نوع اسکیت بازی است . آن چیزی که بیشتر در فیلم های سینمایی از سال 1994 در خصوص اسکیت بازها در فضای شهری دیده شده است در واقع همین Aggressive Inline Skating است.  امروزه به این نوع اسکیت رمپ ها و موانع و علامت هایی که روی زمین قرار می گیرند تا اسکیت باز از بین آنها عبور کند هم اضافه شده است ، این ورزش به مراتب از Inline Skating ساده که فقط اسکیت سواری ساده محسوب می شود سخت تر است و حرکات نمایشی بسیار بیشتری در آن وجود دارد . هیجان و استرس در این ورزش بسیار بالاتر از اسکیت های معمولی است و معمولا نوع اسکیت نیز سبک تر و در عین حال قوی تر از اسکیت های معمولی است. این ورزش بسیار محبوب است ولی برای انجام آن در شهر معمولا مکان های خاصی در نظر گرفته می شود تا دیگران را دچار آسیب نکند. اگر در خصوص اسکیت تخصصی دارید خوشحال می شویم به جمع ورزشکاران توسینسو بپیوندید و در خصوص این رشته ورزشی و شرایط آن در کشور با هم صحبت کنیم. توسینسو را به همه دوستانتان معرفی کنید. ایرسافت چیست؟ معرفی ورزش Airsoft به زبان ساده ایرسافت یا Airsoft چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی صحبت کنیم که با ظاهر در ایران ممنوع است و به نوعی یک از محبوب ترین ورزش های هیجانی در دنیا نیز محسوب می شود . ایرسافت یا Airsoft در واقع یک نوع ورزش برای آمادگی نیروهای مسلح در دنیا بوده است که تبدیل به ورزشی پر طرفدار برای عموم مردم شده است ، این ورزش بصورت استراتژیکی برگزار می شود و آن طور که گفته می شود از کشور ژاپن متولد شده است . در ایرسافت افراد یا بصورت گروهی یا بصورت انفرادی بایستی با استفاده از اسلحه های کپی شده از نوع سلاح های واقعی به همدیگر شلیک کنند و همدیگر را مورد اصابت قرار بدهند ، گلوله های این تفنگ ها بصورت پلاستیکی یا بهتر بگوییم غیرفلزی طراحی شده است و بازیکنان معمولا در محیط های طبیعی با هم به مبارزه می پردازند و هر کسی که مورد اصابت گلوله قرار بگیرد از مدار مسابقه خارج می شود .  سلاح ها یا تفنگ هایی که در ایرسافت مورد استفاده قرار می گیرند قابلیت پرتاب یا تیراندازی گلوله های 6 تا 8 میلی متری را دارند . اسلحه ها بصورت پرتابی و با فشار هوا کار می کنند و این یعنی برای هر اسلحه یک کپسول فشرده هوا نیز برای داشتن قدرت شلیک وجود دارد . این ورزش به عنوان یکی از ابزارهای آموزشی بسیار مفید برای نیروهای نظامی در دنیا مورد استفاده قرار می گیرد و در انگلستان و آمریکا بسیار مورد توجه است و سازمان های نظامی مختلفی آن را به عنوان بخشی از آموزشهای نظامی خودشان استفاده می کنند . اگر بخواهیم درک درست تری از Airsoft پیدا کنیم ، بهترین راه مقایسه کردن آن با ورزش پینت بال یا Paintball است با ایت تفاوت که فقط مفهوم تیراندازی در این دو ورزش یکسان است و نوع سلاح و نحوه تیر اندازی و اصابت متفاوت است . گلوله هایی که در Paintball استفاده می شود بعد از اصابت به هدف آن را رنگی می کنند و شخص متوجه برخورد می شود اما در Airsoft گلوله ها رنگی نیستند و نشانه گذاری انجام نمی دهند . در این ورزش وقتی کسی مورد اصابت گلوله قرار می گیرد بیشتر با هدف حفظ غرور و شخصیت خودش را به عنوان تیرخورده معرفی می کند و دستش را بالا می گیرد . اسلحه ها در ایرسافت به شدت شبیه به اسلحه های واقعی طراحی شده اند و از همین رو به احتمال زیاد در ایران فعالیت این رشته ممنوع است ، و از طرفی همی موضوع آن را بین نظامیان بسیار محبوب کرده است . کپسول های فشرده گازی معمولا حاوی پروپان ، تترافلوئوراتان یا دی اکسید کربن می باشند . Gameplay یا نحوه انجام این ورزش نیز بسیار متنوع است و معمولا بصورت سناریوهای جنگی طراحی می شود ، برای مثال حملات کوتاه دت ، حملات سازمان یافته و صحنه سازی ، نبردهای چهارگانه ، نبردهای میدانی ، شبیه سازی های نظامی ، شبیه سازی نبردهای تاریخی و ... از جمله سناریوهای مرسوم در ایرسافت هستند. بازی ایرسافت معمولا درون ساختمان های مخروبه یا محیط های جنگلی و کوهستانی برگزار می شود ، شما در ایرسافت یک شبیه سازی نظامی واقعی دارید یعنی تاکتیک های نظامی برای دستیابی به اهدافی که از قبل تعیین کرده اید دارید . شرکت کنندگان موظف هستند با رعایت قوانین به اهداف تعیین شده بصورت تیمی یا افرادی دست پیدا کند. تاکتیک هایی که در عملیات های پلیس یا نیروهای نظامی کاربرد دارند در ایرسافت نیز کاربرد دارند طبیعتا همانند Paintball لباس و پوشش ایمنی لازم برای ورزشکاران بسیار حیاتی است و نباید بدون لباس و پوشش ایمنی وارد محیط بازی شوند . قدرت اسلحه ها در ایرسافت بسته به نوع اسلحه و نقش فرد در تیم متفاوت است ، اسلحه های کلت کمری ، مسلسل ها و اسنایپرها دارای قدرت های متفاوت پرتابی هستند و ماهیت های کاری مختلفی نیز دارند . متاسفانه در ایران من چیزی در مورد ایرسافت پیدا نکردم ، اگر دوستان اطلاعاتی در این خصوص دارند یا امکان برگزاری چنین ورزشی را دارند خوشحال می شویم در توسینسو همراهمان باشند . توسینسو را به همه معرفی کنید . ایروبیک چیست؟ معرفی ورزش Aerobics به زبان ساده ایروبیک چیست؟  امروز می خواهیم در خصوص ورزش ایروبیک یا Aerobic صحبت کنیم ، دقت کنید که تلفظ درست این ورزش EYYROO است و به اشتباه برخی از دوستان در ایران آن را به شکل آیروبیک تلفظ می کنند که اشتباه است. ورزش ایروبیک سالهای سال است که در دنیا بصورت مسابقات حرفه ای برگزار می شود و آن را زیرمجموعه ورزش ژیمناستیک می دانند ، در واقع به زبان ساده وقتی صحبت از ایروبیک می شود بیشتر منظور انجام حرکات ژیمناستیکی سنگین البته با هماهنگی با یک موسیقی است. ایروبیکی که امروزه به عنوان ورزش حرفه ای در دنیا دنبال می شود ترکیبی از حرکات ریتمیک ژیمناستیک ، ورزش های آکروباتیک ، رقص و به ویژه رقص باله است . رقابت های ایروبیکی که در دنیا انجام می شود هم می تواند بصورت انفرادی و هم بصورت فردی برگزار شود . ایروبیک برخلاف تصوری که در ایران از آن وجود دارد صرفا ویژه بانوان نیست و در دنیا مسابقات مردان و زنان بصورت جداگانه برگزار می شود. مسابقات ایروبیک در هر حرکت معمولا تا 90 ثانیه طول می کشند و در این مدت ایروبیست ( کسی که ایروبیک کار می کند ) باید حرکاتی را که شامل چهار عنصر اصلی ورزش ایروبیک است انجام بدهد که این عناصر به ترتیب :: میزان پویایی یا زنده بودن ( پرانرژی بودن ) حرکت ، میزان استحکام یا محکم بودن حرکت ، میزان حفظ تعادل در انجام حرکت و میزان انعطاف پذیری حرکت می باشد.  حرکات ایروبیک هم مانند حرکات ژیمناستیک شناخته شده هستند و شامل یک سری الگوهای مشخص هستند که با حرکات هماهنگ دست و پا شکل می گیرند. حرکات بایستی متناسب و هماهنگ با موسیقی باشند که پخش می شود تا زیبایی حرکت به خوبی نمایش داده شود ، طبیعی است که شما با آهنگ آذری نمی توانید بندری برقصید !! اینجا هم به همین شکل باید تناسب وجود داشته باشد. برای انجام هر حرکت ایروبیکی در مسابقات بایستی ضربه های بلند با پاها ، پرش ها ، بلند شدن ها و نشستن ها و حرکات الزامی هر حرکت به دقت انجام شوند تا امتیاز بالاتر توسط تیم داوری داده شود. علاوه بر این حرکات استاندارد حرکت های دیگری مانند ضربه زدن ها ، باز شدن ها ، جهش ها ، بالا نگه داشتن دست ها و بصورت کلی حرکات آکروباتیک می تواند به زیبایی حرکت مورد نظر بسیار کمک کند. امتیازی که به هر حرکت در ایروبیک اده می شود بر اساس چهار فاکتور زیر خواهد بود : کیفیت هنری حرکت : داورها کیفیت و هماهنگی و نحوه ترکیب حرکت ها را بررسی می کنند و به آن امتیاز می دهند خلاقیت در انجام حرکت : داورها به حرکات خلاقانه ای که به حرکات اصلی اضافه می شود امتیاز می دهند اجرای درست حرکت : داورها به درست اجرا شدن اصل حرکت بسیار دقت می کنند و به آن امتیاز می دهند میزان دشواری حرکت : داورها به تعداد حرکات انجام شده ، قدرت و انعطاف پذیری ایروبیست امتیاز می دهند. در نهایت امتیاز هر حرکت بصورت جداگانه محسوب می شود و با هم جمع شده و امتیاز کلی ورزشکار در نظر گرفته می شود که بتواند با سایر ورزشکاران مقایسه و رتبه بندی شود. ایروبیک آسانتر از ژیمناستیک است و متنوع تر از آن نیز انجام می شود ، بسیار ورزش جالب و مفرح و در عین حال رقابتی است . منشاء اصلی این ورزش ایالات متحده آمریکا و کشور ژاپن است و دارای فدراسیون بین المللی نیز می باشد که زیر نظر فدراسیون ژیمناستیک فعالیت می کند ، امروزه آنقدر ایروبیک طرفدار دارد که بعنوان چهارمین رشته پر مخاطب در ورزش ژیمناستیک شناخته می شود. از دوستانی که در حال خواندن این مطلب در توسینسو هستند دعوت می شود در صورت داشتن تخصص در این رشته ورزشی ما را در توسینسو تنها نگذارند. آرنیس چیست؟ معرفی ورزش رزمی Arnis به زبان ساده آرنیس چیست؟  امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام آرنیس یا Arnis صحبت کنیم که در دسته بندی ورزش های رزمی با سلاح قرار می گیرد . آرنیس به نام اسکریما ( Eskrima ) و کالی ( Kali ) نیز شناخته می شود و در واقع ورزش رزمی و ملی کشور فیلیپین است .در این ورزش از اسلحه های سرد واقعی مثل چاقو ، چوب و انواع و اقسام سلاح های سرد دست ساز استفاده می شود ، آرنیس یک مبارزه واقعی است ، حتی مبارزه کردن با دست خالی ، چنگ زدن و انواع و اقسام روش های دفاع شخصی و حمله و خلع سلاح حریف در این ورزش وجود دارد. اسلحه اصلی مورد استفاده در این ورزش که از چوب یا ساقه نیشکر درست می شود به نام کین Cane ( نوعی نیشکر بومی فیلیپین ) یا باتون شناخته می شود. سلاح باتون یا کین از نظر اندازه دارای تنوع است اما بصورت استاندارد 28 اینچ یا 71 سانتیمتر است . سلاح اصلی این ورزش یا همین Cane از نظر سنتی و فرهنگی مقدس است و مثل شمشیرهای سامورائی که از نسلی به نسل دیگر به ارث می رسند این سلاح نیز برای ورزشکاران این رشته که به عنوان Arnisadore ( آرنیسادور مثل گلادیاتور ) شناخته می شوند دارای احترام و تقدس است ، این سلاح دست به دست از استاد به بهترین شاگرد به ارث می رسد یا اهداء می شود. فیلیپینی ها در دنیا عنوان فرهنگ ورزشهای تیغه ای یا Blade Culture را یدک می کشند و به همین دلیل این ورزش در دنیا نیز به نام فیلیپین معروف شده است . امروزه در فیلیپین فدراسیون برای این رشته ورزشی وجود دارد ، اگر در خصوص رشته های رزمی به این شکل اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم آن را در جزیره ورزش توسینسو با دیگران به اشتراک بگذارید. آکواتلون چیست؟ معرفی ورزش سه گانه استقامتی به زبان ساده آکواتلون چیست؟ ورزش سه گانه استقامتی چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام آکواتون یا آکواتلون که به انگلیسی Aquathlon نوشته می شود بپردازیم و جالب ترین چیزی که در این خصوص می توانم بگویم این است که ما دو ورزش به نام آکواتلون در دنیا داریم که تقریبا هیچ شباهتی به هم ندارند ولی اسامی یکسانی دارند ! قبلا در خصوص آکواتلون یا کشتی زیر آب در توسینسو مقاله ای نوشته ایم که دقیقا به همین اسم است اما آکواتلون امروز ما هیچ ارتباطی به کشی در زیر آب ندارد و تنها چیزی که بین این دو ورزش مشترک است قسمت آب است که در آکواتلونی که ما امروز در اینجا می خواهیم معرفی کنیم قسمتی از ورزش شنا در آب است و دیگر هیچ شباهتی وجود ندارد ! آکواتلون یک ورزش استقامتی و طولانی است که یک چالش بزرگ برای ورزشکاران دارد و آن رسیدن به خط پایان است ! درست متوجه شدید حتی بعضا رسیدن به خط پایان آکواتلون هم به عنوان یک برد برای ورزشکار محسوب می شود همانند دوی ماراتن که رسیدن به خط پایان افتخار است . ? این ورزش یک ورزش استقامتی است و شامل سه ورزش دو و میدانی ، شنای آزاد و البته دوچرخه سواری است و به همین دلیل سه ماده حرکتی دارد ، این ورزش یک نسخه مینیاتوری یا کوچک شدن ورزش دیگری به نام Triathlon است که از سه گانه برگرفته شده است . در آکواتلون بصورت استاندارد ورزشکاران باید بدون وقفه بعد از پایان شنا به دو و میدانی بپردازند و وقفه های ورزش Triathlon را ندارد . قالب برگزاری مسابقان آکواتلون متنوع است اما قالب المپیکی استانداردی دارد . معمولا 1 و نیم کیلومتر شنا ، 5 کیلومتر دوندگی و معمولا 10 کیلومتر دوچرخه سواری دارد ، این ورزش در اواسط قرن بیستم در ایالات متحده آمریکا طراحی شد و جالب است بدانید که برای پستچی های آن زمان یک ورزش بسیار مفرح محسوب می شد . جالب است بدانید که این نوع ورزش های سه گانه مقاومتی را مردان آهنین نامگذاری کرده اند و با آنچه ما مردان آهنین می دانیم کاملا متفاوت است . ? امروز مسابقات جهانی و فدراسیون جهانی قهرمانی آکواتلون وجود دارد و هر ساله مسابقات جهانی آن برگزار می شود . قشار این ورزش بسیار زیاد است و ورزشکاران باید از مهارت های زیاد استقامتی بهره مند باشد ، سرعت این ورزش در مقایسه با نمونه های مشابه بیشتر است به حدی که حتی ورزشکاران بعد از پایان قسمت شنا فرصت تعویض لباس ندارند و در حین حرکت اینکار را باید انجام بدهند ، این مسابقات بصورت همزمان مردان و زنان انجام می شود و طبیعتا در ایران چنین رشته ای به این شکل وجود ندارد . این مسابقات در رده های سنی مختلف برگزار می شود و بسته به فصل و سرمای محیط ممکن است از استخر های سرپوشیده بزرگ برای برگزاری آن استفاده شود. اگر در خصوص این نوع ورزش ها اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم در ادامه برای دوستان توسینسویی این موارد را مطرح کنید. بالن سواری چیست؟ معرفی ورزش Ballooning به زبان ساده ورزش بالن سواری یا Ballooning چیست؟ امروز می خواهیم در مورد یکی دیگر از ورزش های هوایی یعنی بالن سواری صحبت کنیم . شاید دیدگاه برخی دوستان از بالن سواری همان چیزی باشد که در سریال پایتخت دیده اند اما این ورزش بسیار لذت بخش تر از این حرف هاست . بالن سواری در دسته بندی ورزش های ماجراجویانه قرار می گیرد ، این ورزش در ابتدا در اوایل قرن شانزدهم میلادی ابداع شد و بیشتر از اینکه به عنوان یک ورزش مطرح باشد به عنوان یک تفریح مشهور شد . بالن در واقع یک کیسه هوای بسیار بزرگ است که درون آن از هوای گرم یا گازهای گرم پر می شود و سبک شدن آن باعث بالا رفتن بالن می شود . با افزایش مرتب طرفداران این تفریح ، بالن سواری از یک فعالیت تفریحی تبدیل به یک فعالیت ورزشی و رقابتی شد و باعث شد که مسابقات بالن سواری در دنیا اتفاق بیوفتند . اما هدف از پرواز کردن با بالن سرعت داشتن وسیله پروازی نیست !! بلکه دقت در پرواز و رسیدن به اهداف تعیین شده دارای بیشترین اهمیت است . ? طبیعتا هدایت کردن بالن بسیار دشوارتر از هدایت هواپیما یا هر وسیله دیگر پروازی است زیرا شما در بالن قدرت مانور زیادی ندارید و بیشتر تابع عوامل محیطی و جوی مثل باد و باران و ... هستید و به همین دلیل است که هدایت کردن این وسیله خودش بسیار چالش برانگیز است . در مسابقات بالن سواری یک تیم نظارت با استفاده از هلیکوپتر یا هواپیما بر روی حرکت بالن ها نظارت و داوری می کند ، هدف این مسابقات رسیدن از نقطه ای به نقطه دیگر بر روی نقشه است . در محل فرود مقصد یک محوطه فرود تعریف شده است که هر چقدر بالن سوار بتواند نزدیک تر به این محل فرود ، بالن را به زمین بنشاند بیشترین امتیاز را دریافت می کند . ? البته تعداد محل های فرود در انواع مسابقات بالن سواری متفاوت است و ممکن است پنج تا ده عدد محل فرود برای یک بالن در نظر گرفته شود ، بهترین فرود ها بهترین نتیجه ها را در بر دارند ، اما نوع جالبتری از این مسابقات هم وجود دارد که محبوبیت زیادی دارد و آن مسابقات موش و گربه ای ( Hare and Hounds ) است که یک بالن هدف وجود دارد که هر جایی که بنشیند یا بلند شود بر اساس آن مسابقه دهندگان باید خودشان را تطبیق بدهند و یک هدف متحرک به حساب می آید. از کلیه دوستانی که در خصوص این ورزش اطلاعاتی دارند خوشحال می شویم که در توسینسو با ما به اشتراک بگذارند. بدمینتون با توپ چیست؟ معرفی ورزش Ball Badminton به زبان ساده بدمینتون با توپ چیست؟ چه تفاوتی بین بدمینتون با توپ پردار و توپ گرد وجود دارد؟ قبلا در خصوص ورزش بدمینتون در توسینسو صحبت کرده ایم و شما تا حدودی با این ورزش آشنایی دارید ، امروز می خواهیم در خصوص یک رشته مشتق شده از بدمینتون صحبت کنیم که ساختاری تقریبا شبیه به بدمینتون دارد با این تفاوت که راکت ها و توپ و البته مساحت زمین متفاوت است . توپ بدمینتون معمولی دارای دنبال و ساختاری شبیه به قیف دارد اما توپ ورزش بدمینتون با توپ بیشتر شبیه به توپ تنیس است با این تفاوت که سبک تر است و معمولا از پشم ساخته می شود . در بدمینتون با توپ شما راکت های بزرگتر و قوی تری به نسبت بدمینتون معمولی دارید که بتواند به توپ ضربات محکم تری را وارد کند . این ورزش بصورت خاص در کشور هند طراحی شده است و بیشتر محبوبیت خودش را نیز در این کشور دارد زمین بازی بدمینتون با توپ 12 تا 24 متر مساحت دارد و یک تور در بین زمین قرار دارد که وسط زمین مستطیل شکل را از هم جدا کرده و زمین های رقبا را مشخص می کند . این ورزش هم بصورت داخل سالنی و هم بصورت فضای باز قابل انجام است و نکته در این است که به دلیل تاثیر نداشتن زیاد باد و آب و هوا بر روی توپ ( چیزی که در بدمینتون معمولی وجود دارد ) شما می توانید در هوای متعادل و با کمی باد نیز این ورزش را انجام بدهید . ? بازی به محض اینکه سرویس زده شود شروع می شود . در ابتدای بازی سرویس زننده در سمت راست زمین و سرویس گیرنده در سمت چپ زمین قرار می گیرد. این ورزش بصورت چند نفره بازی می شود و هر بازیکنی در تیم مقابل می تواند ضربه سرویس زننده را بازگشت بدهد . دو تیم در امتیازهای هشتم ، پانزدهم و بیست و دوم زمین ها را جابجا می کنند اما همچنان نحوه سرویس زدن در هر ست به شکل قبل است . در ساختار مسابقات ملی که برای این رشته برگزار می شود دو تیم می توانند تا هشت بازیکن داشته باشند که پنج نفر آنها در زمین بازی می کنند و سه نفر تعویض می شوند. در مواقعی بصورت سه بازیکنه هم این مسابقات برگزار می شود ، تعویض در هر زمانی امکانپذیر است . این ورزش از نظر من جذاب است اما طبیعتا در ایران چنین ورزشی را تا به حال ندیده ام ، اگر اطلاعاتی در خصوص این ورزش دارید خوشحال می شویم در توسینسو با ما به اشتراک بگذارید. بدمینتون چیست؟ معرفی ورزش Badminton به زبان ساده ورزش بدمینتون چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص یکی از محبوب ترین ورزش ها بین ایرانی ها در زمان پیکنیک و تفریح صحبت کنیم ! بله بحث امروز ما در خصوص ورزش بدمینتون است ، البته قطعا از نظر کلمات بد در اینجا به معنی بد بودن نیست چون ما ورزشی به نام خوب مینتون نداریم ! خارج از شوخی ، بدمینتون ورزشی است که با ساتفاده از راکتی به شکل مگس کش یک مقدار بزرگتر برگزار می شود و بصورت تک نفره و دو نفره گروهی مسابقات آن برگزار می شود . تاریخچه بدمینتون به یونان باستان بر می گردد و برگرفته ای از یک نوع بازی کودکانه به نام Shuttlecock یا Battledore است.بدمینتون در قرن هجدهم در هند به نام پووونا نامگذاری شد و از طریق ارتش انگلستان که هند را مستعمره خودشان کرده بودند به انگلستان بازگردانده شد . ? توپ این ورزش برخلاف تصوری که از توپ داریم اصلا گرد نیست و به شکل یک گوی پلاستیکی قیفی شکل است که در ادامه خودش پرهای پرنده یا پرهای پلاستیکی دارد که حالت پرواز در هوا را در خودش داشته باشد ، در بدمینتون کلاسیک فقط سرویس ها هستند که امتیاز دارند و هر بازیکنی که به امتیاز 15 برسد برنده بازی است ، بدمینتون در محیطی شبیه به محیط تنیس برگزار می شود اما تور این ورزش کوتاه تر و مساحت زمین نیز کوچکتر است . برخلاف تنیس به هیچ عنوان توپ نباید زمین را لمس کند و با تنها یک ضربه بدمینتون باز بایستی به زمین حریف بازگردانده شود ، بدمینتون برخلاف تصوری که می شود بسیار ورزش هوازی و سنگینی است به حدی که اگر یک ساعت مستمر بدمینتون بازی کنید به اندازه یک روز دویدن از شما انرژی گرفته می شود . این روزها یکی از ساده ترین ورزشهای در دسترس ما ایرانی ها بدمینتون است که تقریبا از دسته ارزانترین نوع ورزش ها نیز به حساب می آید ، معمولا بدمینتون به دلیل حساسیت توپ این ورزش به وزش باد در سالن های سرپوشیده برگزار می شود . اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش دارید خوشحال می شویم با ما به اشتراک بگذارید. بسکتبال سه نفره چیست؟ معرفی ورزش 3X3 Basketball به زبان ساده بسکتبال سه نفره چیست؟ حتما با ورزش بسکتبال آشنایی دارید و طبیعی است که ترجمه آن نیز به خود ورزش نزدیک است یعنی Basket به معنی سبد و Ball به معنی توپ و در این بحثی نیست ، اما این ورزش صرفا مختص همان ورزش بسکتبالی نیست که در تلوزیون شاهد آن هستیم و با دو حلقه بسکتبال انجام می شود . حقیقت را بخواهید قبل از اینکه در مورد بسکتبال 3X3 در توسینسو مطلبی بنویسم سالهای سال آن را در کوچه با بچه محل ها بازی کرده ام . محدودیت های تعداد نفرات و البته مساحت زمین بسکتبال باعث شده است که همیشه تعداد نفرات لازم برای این ورزش کافی نباشد و به همین دلیل یکی از محبوب ترین ورزش های مرتبط با بسکتبال نوع سه نفره آن است . در واقع وقتی می گوییم بسکتبال سه نفره یعنی دو تیم سه نفره داریم و برخلاف بسکتبال معمولی فقط یک سبد برای پرتاب وجود دارد . از این نوع بسکتبال به عنوان بسکتبال خیابانی نیز نام برده می شود و محبوب ترین ورزش خیابانی در ایالات متحده آمریکا نیز همین ورزش است . ? فدراسیون جهانی بسکتبال یا FIBA برای این ورزش نیز قوانینی در نظر گرفته است که حتی مسابقات بین المللی نیز برایش برگزار شود و رسما به خودی خود یکی از انواع گرایش های بسکتبال محسوب می شود . جالب است بدانید این ورزش در المپیک هم وارد شده است و البته هنوز در رده سنی جوانان برگزار می شود. تمامی قوانینی که در ورزش بسکتبال حرفه ای وجود دارند در این ورزش نیز وجود دارند با این تفاوت که یک سری قوانین به آن اضافه شده اند ، نصف زمین اصلی بسکتبال مساحت وجود دارد و تنها یک حلقه بسکتبال وجود دارد ، توپ این ورزش سایز 6 است اما وزن توپ سایر 7 است . به جای استفاده از جامپبال ( Jump Ball ) از پرتاب سکه در شروع مسابقه برای مالکیت توپ استفاده می شود . ? اگر تیمی بتواند توپ را درون قوس به داخل سبد بیندازد 1 امتیاز و اگر از خارج از قوس بتواند پرتاب را وارد سبد کند 2 امتیاز دریافت می کند ، در این ورزش پرتاب 3 امتیازی وجود ندارد . این ورزش در مدت زمان 10 دقیقه و حداکثر امتیاز 21 برگزار می شود ، هر تیمی که زودتر به امتیاز 21 برسد برنده بازی است . اولین سری مسابقات قهرمانی جهان 3X3 توسط FIBA در سال 2012 برگزار شد و هر دو سال یکبار این رویداد برگزار می شود . سه نوع روش برگزاری در این مسابقات وجود دارد که به ترتیب ، مردان ، زنان و ترکیبی مردان و زنان است . هر تیم در مجموع 4 بازیکن دارد که سه تای آنها بازی می کنند و یک نفر ذخیره است ، در مسابقات ترکیبی هر تیم دو مرد و دو زن را در تیم دارد. اگر اطلاعات بیشتری در این خصوص دارید خوشحال می شویم در توسینسو آنها را به اشتراک بگذارید. بیسبال چیست؟ معرفی ورزش Baseball به زبان ساده بیسبال یا Baseball چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی محبوب به نام Baseball صحبت کنیم ، کلمه Baseball از دو کلمه Base به معنی پایگاه و Ball به معنی توپ تشکیل شده است و یک ورزش چوب و توپی محسوب می شود ، مثل ورزشهای بدمینتون ، تنیس ، گلف و ... این ورزش بصورت گروهی برگزار می شود و در ایالات متحده آمریکا بسیار محبوب است و چند سالی است که در ایران نیز محبوبیت خاصی پیدا کرده است . قدمت و تاریخچه این ورزش به قرن نوزدهم بر می گردد اما هنوز کاملا مشخص نیست ریشه این ورزش از کجا پیدا شده است ، برخی می گویند این ورزش از ورزش دیگری به نام کریکت که یک ورزش انگلیسی است برگرفته شده است ، برخی اعتقاد دارند که این ورزش ترکیبی از کریکت ، ورزش قرون وسطی ای به نام اُینا همچنین ورزش دیگری به نام راوندر که در آمریکای شمالی انجام می شده است برگرفته شده است . این ورزش شامل یک سری وسایل لازم است که به ترتیب چوب بیسبال ، توپ بیسبال ، کلاه بیسبال ، دستکش بیسبال و البته لباس های ایمنی برای برخی پست های خاص می شود که در تصویر زیر می توانید این ست ورزشی را مشاهده کنید : ? جالب است بدانید که بیسبال آنقدر ورزش محبوبی است که بعضا رئیس جمهورهای آمریکا هر ساله حداقل یک بار این ورزش را بازی می کردند . اغلب مدارس و دانشگاه ها در ایالات متحده آمریکا دارای تیم های حرفه ای این ورزش هستند و قدرتمند ترین لیگ بیسبال دنیا نیز به نام لیگ برتر بیسبال آمریکا در این کشور با عنوان Major Leagues Baseball مشغول به فعالیت است . به چوب بازی بیسبال چفته هم گفته می شود و این چوب ها و البته توپ های مخصوص بازی بیسبال با نهایت دقت تهیه می شوند ، توپ ها از چوب پنبه ، لاستیک ، نخ و بعضا چرم اسب تهیه می شوند حدودا 150 گرم وزن و 7 سانتی متر نیز قطر دارند ، حداکثر طول چوب بیسبال 106 سانتی متر است یعنی حداقل یک متر طول چوب می باشد . زمین بازی Baseball زمینی به شکل تقریبا مثلث است که در شکل زیر می توانید شکل زمین را مشاهده کنید : ? همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید زمین بازی بیسبال شبیه به یک مثلث است که یکی از زوایای آن را بصورت خمیده و نیم دایره طراحی کرده اند . طول این زمین تقریبا دو برابر یک زمین فوتبال معمولی است و در قسمت های سبز رنگ پوشیده از چمن است . ساختار زمین به شکل درون زمین یا Infield و بیرون زمین یا Outfield بصورت کلی تقسیم بندی می شود . در این ورزش سه پایگاه یا Base اصلی وجود دارد که فاصله بین هر Base تقریبا چهار متر و سی سانتی متر است . قسمت Pinchers قسمتی است که پرتاب کننده توپ بایستی قرار بگیرد و معمولا تا Base اصلی یا Home Base پنج متر و بیست سانتی متر فاصله دارد . مکانیزم ورزش چندان پیچیده نیست ، شما بر اساس نقشی که خوب می توانید در تیم ایفا کنید یا توپ را پرتاب می کنید ، یا با چوب توپ پرتاب شده را به شدت می زنید تا به دورترین نقطه ممکن برود و یا اینکه دریافت کننده هستید و می توانید به خوبی توپ را در هوا قبل از برخورد به زمین دریافت کنید . در این بازی چهار داور حضور دارند که هر یک از آنها برای قضاوت در کنار یکی از Base ها یا پایگاه ها قرار می گیرند . ? همانطور که در مرکز تصویر بالا مشاهده می کنید ، در میان قسمت های بزرگ چمنی زمین ، قسمت ها یا منطقه هایی بصورت خاکی نیز وجود دارند ، قسمت خاکی دایره ای شکلی که در مرکز قرار می گیرد و در آن عنوان Pitchers ( پرتاب کننده توپ ) نوشته شده است محلی است که ورزشکاران باید توپ خود را به سمت قسمت Batters ( چوبزن ) که جلوتر از Catchers ( توپگیر با دست و دستکش ) پرتاب کند. در آینده در خصوص نحوه انجام بازی بیسبال بصورت مفصل در توسینسو صحبت خواهیم کرد ، اگر در خصوص ورزش بیسبال در ایران یا دنیا اطلاعات تکمیلی دارید خوشحال می شویم در جزیره تخصصی ورزش وب سایت توسیسنو با ما به اشتراک بگذارید. بیلیارد فانتزی (هنری) چیست؟ معرفی Artstic Billiard به زبان ساده بیلیارد فانتری چیست و چه تفاوتی با بیلیارد معمولی دارد؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام بیلیارد هنری یا فانتزی صحبت کنیم . احتمالا شما با ورزش بیلیارد آشنایی دارید ، ورزشی که بر روی یک میز مستطیل شکل انجام می شود و ورزشکاران بایستی توپ ها را با استفاده از چوب بیلیارد ، بر اساس نوع قانون بازی که وجود دارد ( نوع بازی ) وارد سوراخ ها کنند تا امتیاز کامل را بدست بیاورند. اما بیلیارد فانتزی کمی متفاوت است ، در واقع همانطور که از نامش هم پیداست یک هنر است و سرشار از خلاقیت و زیبایی ، در این ورزش ورزشکاران با هم برای انجام زیباترین حرکت و ضربه به توپ رقابت می کنند و نحوه حرکت کردن توپ و اصابت به هدف یا چرخیدن توپ در این نوع خاص از بیلیارد بسیار جذاب است . بیلیارد فانتزی از سال 1993 در ایالات متحده آمریکا رسما شروع به فعالیت کرد . تا سال 2000 این ورزش بصورت غیر حرفه ای یا آماتور انجام می شد اما بعد از سال 2000 به یکی از ورزش های سطح حرفه ای ارتقاع یافت و امروزه این ورزش در قالب رقابت های حرفه ای در سطح جهان برگزار می شود . ? بیلیارد فانتزی برخلاف بیلیارد معمولی نیاز به داشتن سطح مهارت بالا و انجام تمرین های بسیار زیاد برای شرکت در مسابقات می باشد . روایت ها در نحوه برگزاری این نوع مسابقات متفاوت است ، عده ای می گویند 56 حرکت و عده ای می گویند 76 حرکت در مسابقات بیلیارد هنری توسط ورزشکار بایستی با توپ و چوب بیلیارد انجام شود که هر کدام از این حرکات یک سطح از پیش تعریف شده در سختی و امتیاز را به خودشان اختصاص می دهند. برخی از ضرباتی که در اینگونه مسابقات انجام می شود شامل حرکات پرشی توپ ، حرکت دورانی توپ و ... می شود که هر بازیکن ممکن است آن را با روشی خاص و منحصر به خودش انجام بدهد . هر کدام از ضربات در هر حرکت شامل یک حداکثر امتیاز هستند که به بهترین اجرا اختصاص داده می شود ، حرکت های این ورزش از سطح ساده شروع و به سطح بسیار دشوار می رسد و معمولا در سطوح بسیار دشوار امتیاز حرکت درست و صحیح 11 است . هر کدام از حرکت ها بایستی از یک محل ثابت انجام شوند ، یعنی هم توپ و هم بازیکن بایستی در یک محل ثابت برای ضربه خوردن و ضربه زدن قرار بگیرند و ضربه نیز بایستی از یک قالب و ساختار مشخص تبعیت کند. ? طبیعتا قرار نیست همه ضربات به توپ کامل و دقیق انجام شوند و اشتباهاتی در بازی وجود دارد ، به همین منظور هر بازیکن تا حداکثر سه بار مجاز به تکرار حرکت در صورت نیاز می باشد . اگر کسی بتواند در این مسابقات به امتیاز 500 برسد یعنی تقریبا همه حرکات را به بهترین شکل و بالاترین امتیاز ممکن انجام داده است و طبیعتا در انتها بازیکنی که بیشترین امتیاز را کسب کرده باشد برنده این مسابقه است . در مسابقات حرفه ای بازی ها معمولا بصورت تک حذفی تا رسیدن به فینال برگزار می شوند . از بیلیارد هنری به عنوان بیلیارد کلاسیک نیز یاد می شود . بیلیارد فانتزی به خودی خود دارای کنفدراسیون جهانی است که به نام Billiard Artistique (CIBA) شناخته می شود . بنده در خصوص این رشته ورزشی در ایران اطلاعاتی ندارم که آیا برگزار می شود یا خیر ، اگر در این زمینه اطلاعاتی دارید که می توانید در توسینسو به اشتراک بگذارید خوشحال می شویم که از دانش شما در این جزیره استفاده کنیم. پرتاب تبر چیست؟ معرفی ورزش Axe Throwing به زبان ساده ورزش پرتاب تبر چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص یک ورزش خطرناک و البته جذاب صحبت کنیم . پرتاب تبر یکی از ورزش های جالبی است که همانطور که از نامش پیداست شما باید یک یا چند تبر را پرتاب کنید تا به یک هدف برخورد کند .این ورزش بیشتر شبیه به ورزش هایی مثل تیراندازی با کمان و دارت است و شما باید به یک هدف که بیشتر شبیه به سیبل است و دارای چهار حلقه دایره ای است تبر را پرتاب کنید ، هر چقدر که به مرکز هدف نزدیکتر باشد امتیاز شما بیشتر است هر چند تنوع بازی نیز وجود دارد به نحوی که در برخی از اهداف نقاط آبی و قرمزی تعریف می شود که بایستی ورزشکار به ترتیب به آنها تبر را پرتاب کند و این به ترتیب بودن اسم را Sequence می گویند. محیط انجام این ورزش بصورت چهارگوش و حصارکشی شده است که به دلایل ایمنی این طراحی انجام شده است . هدف پرتاب از یک کنده چوب بسیار بزرگ درست شده است ، جالب است بدانید که پرتاب تبر به عنوان یکی از قسمت های مسابقات جهانی چوب بری ( LumberJack ) نیز استفاده می شود که البته نوع تبر در مسابقات LumberJack دو سر است و با نوع تبری که در پرتاب تبر استفاده می شود متفاوت است . فاصله پرتاب کننده تا هدف معمولا بین 7 تا 10 متر است ، اصابت به مرکز هدف دارای 5 امتیاز و بیرون هدف اصلی ( خارج از نقطه قرمز مرکز ) دارای یک امتیاز است ، در مسابقات هر بازیکن تا 5 پرتاب می تواند انجام بده دو هر کسی بالاترین امتیاز را کسب کند برنده است . در خصوص برگزاری این مسابقه یا تفریح در ایران اطلاعی در دست نداریم اما اگر شما در این خصوص اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم در توسینسو با ما به اشتراک بگذارید . پیاده روی در آب چیست؟ معرفی ورزش Aquajogging به زبان ساده امروز می خواهیم ورزشی به نام پیاده روی درون آب را به شما معرفی کنیم که در انگلیسی به عنوان Aquajogging شناخته می شود ، آکوا یا Aqua به معنی آب و Jogging هم به معنی پیاده روی است . جالب است بدانید که ساختار این ورزش چندان پیچیده نیست ، ورزشکاران بایستی درون استخر یا فضای آبی که وجود دارد بصورت صاف و ایستاده ( بدون حالت درازکش شنا ) راه بوند و هر کسی که به پایان زودتر برسد برنده است. این ورزش از ابتدا به عنوان یک ورزش وجود نداشت اما در ایالات متحده آمریکا به عنوان یک نرمش آب درمانی برای افراد کهنسال یا صدمه دیده مورد استفاده قرار می گرفت ، اما به مرور زمان فعالیت این ورزش محبوبیت پیدا کرد و بصورت یک ورزش رقابتی مطرح شد ، در این ورزش یک کمربند خاص به کمر افراد بسته می شود که در حین پیاده روی در آب آنها حالت ایستاده خودشان را حفظ کنند ، دقت کنید که ورزشکار باید حالت پیاده روی را در آب داشته باشد و نباید به حالت شنا در بیاید و نکته اینجاست که پای ورزشکار در آب معلق است و به کف استخر برخورد نمی کند. ? مسابقات این ورزش تا حدود زیادی شبیه به مسابقات شنا در استخر است و هر ورزشکار در یک خط وارد آب می شود و شروع به پیاده روی می کند تا به انتهای مسیر برسد. داوران همه ورزشکاران را در هر خط دائما پایش می کنند تا ورزشکار از حالت ایستاده پیاده روی خودش خارج نشود ، اگر ورزشکاری حالت شنا داشته باشد و از قانون اصلی تخطی کند از مسابقه حذف یا در اصطلاح Disqualified می شود . امروزه مسابقات جهانی برای ورزش پیاده روی در آب نیز برگزار می شود و از سال 2004 بصورت منظم این مسابقات برگزار می شوند ، قالب مسابقه معمولا طی کرد مسافت 50 متر ، سه بار 50 متر و پیاده روی ماراتن است که یک کیلومتر پیاده روی در آب دارد. با توجه به اینکه فشاری که در این ورزش به ورزشکار وارد می شود از شنا بیشتر است و حرکات آهسته و کند است به همین دلیل به نسبت ورزش شنا جذابیت کمتری در این ورزش وجود دارد. اگر از دوستان اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش دارند خوشحال می شویم در توسینسو از اطلاعات شما بهره مند بشویم . خلبانی آکروباتیک چیست؟ معرفی Aerobatics به زبان ساده خلبانی آکروباتیک چیست؟ می دانم این جمله ابتدایی مطالب من چقدر مسخره است اما خوب به ما هم حق بدهید که کاری کنیم که کمتر مطالبمان در قالب وب سایت های دیگر منتشر شود ، امروز می خواهیم در خصوص ورزشی صحبت کنیم که درجه آدرنالین خون شما را بسیار بالا می برد ، خلبانی آکروباتیک یا Aerobatics صحبت کنیم که همانطور که از نامش هم پیداست ترکیبی از خلبانی و آکروباتیک است . قبلا در خصوص ورزش های هوایی مثل Air Racing یا Aeromodelling در توسینسو صحبت کرده ایم اما هیچکدام از این ورزش ها به گرد پای استرس و هیجان Aerobatics هم نمی رسد . در این ورزش خلبان بایستی تمامی مهارت های پروازی خودش را اجرا کند در حالیکه این حرکات هوایی با حرکاتی آکروباتیک ترکیب شده اند و زیبایی دوچندانی به اجراهای هوایی می دهند. در این ورزش هم از هواپیماهای پیستونی ( ملخی ، دو ملخی ) و هم از هواپیماهای تک موتوره ( موتور ملخی و جت ) استفاده می شود . شرکت کردن در این مسابقات اصلا ساده نیست و صرفا خلبان های حرفه ای که در National Aero Club یا باشگاه هوانوردی ملی کشورشان عضو هستند یا عضو FAI فدراسیون بین المللی هوانوردی هستند می توانند مجوز شرکت در این مسابقات را دریافت کنند. ? در بدو شروع مسابقات خلبان بایستی طبقه بندی یا گروه رقابتی خودش را انتخاب کند که بسته به سطح مسابقه و گروه از دشواری های متنوعی برخوردار هستند که طبیعتا دشواری ها بسته به درجه سختی حرکاتی دارد که قرار است خلبان در آن سطح مسابقه به اجرا در بیاورد. امتیاز دهی به این مسابقات توسط یک تیم داوری انجام می شود که هر کدام بصورت مجزا امتیازاتی را با توجه به نحوه پرواز خلبان و اجرای حرکات اعلام می کنند . انجام می شود و طبیعتا هر خلبانی که بتواند بهترین اجرا با کمترین خطا و بیشترین زیبایی در هر Category یا دسته بندی را انجام بدهد برنده مسابقه است . حرکات در این ورزش متنوع است ، از چرخش ها ، سقوط آزاد ها ، دور زدن ها و ... همگی جزو این ورزش هستند با این تفاوت که اصلا با یک پرواز عادی هواپیما قابل مقایسه نیستند ، در واقع نقطه عطف این نوع پرواز ها در این است که حرکاتی در آنها انجام می شود که به هیچ عنوان در پرواز های عادی حتی خلبان های عادی جرات انجام آن را ندارند و به همین دلیل است که یک ورزش ماجراجویی نیز محسوب می شود و بسیار علاقه مند دارد. ? این نوع ورزش هوایی هم بصورت آموزشی ، تفریحی ، سرگرمی و البته ورزشی انجام می شود . جالب است بدانید که در برخی انواع کلاس های این نوع ورزش از هلیکوپتر ( بالگرد ، چرخ بال ، همونی که فرهنگستان غلطستان فارسی گفته ) نیز استفاده می شود. مانورهای هوایی بسیاری در این نوع ورزش وجود دارد و با هلیکوپتر چرخش ها و حلقه ها بسیار سخت تر هم می وشند . حرکات عمودی مستقیم و حالت های سقوط از جمله مهمترین و سخت ترین حرکات این نوع ورزش است ، برای زیبایی بیشتر حرکات معمولا هوپیما به کپسول دود مجهز می شود که نمایش زیباتری از حرکات در آسمان دیده شود. ایمنی در این نوع ورزش از اصلی ترین معیارها است و خلبان ها برای انجام حرکات این ورزش تمرین های بسیاری انجام می دهند . اگر در خصوص این اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم که با ما به اشتراک بگذارید . دوچرخه سواری هنری چیست؟ معرفی Artistic Cycling به زبان ساده امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام دوچرخه سواری هنری یا Artistic Cycling صحبت کنیم . هر وقت در ورزشی پسوند هنری اضافه شد بدانید که بایستی حرکات موزون در آن ورزش انجام شود و در عین حال این حرکات باید با هماهنگی موسیقی باشد که در پس زمینه پخش می شود . دوچرخه سواری هنری یکی از ورزش های داخل سالن است که همراه با موسیقی که پخش می شود ورزشکاران بایستی یک سری حرکات موزون و هماهنگ را یا بصورت انفرادی یا تیمی انجام بدهند ، همانند ورزش ژیمناستیک امتیاز این ورزش در ابتدا بصورت کامل به ورزشکار داده می شود و در طی انجام حرکات با داشتن هر خطا از امتیاز کل آن کم می شود و هر کسی کمترین امتیاز را از دست بدهد برند است . ? تصور کنید که شما بر روی یک دوچرخه در یک محیط 100 متری هستید و باید در حالیکه دوچرخه را هدایت می کنید بر روی آن بایستید و یا حرکات ژیمناستیکی انجام بدهید ! این واقعا سخت است مخصوصا زمانیکه بخواهد بصورت گروهی انجام شود . چرخ های این دوچرخه ها معمولا توپر و بدون تیوب است و از طرفی دوچرخه ها فاقد دنده می باشند و می توان هم به جلو و هم به عقب با آنها رکاب زد . فرمان هدایت این دوچرخه ها نیز بصورت 360 درجه قابلیت چرخش دارند ، اکثرا کف سالنی که این مسابقات در آن برگزار می شود کفپوش چوبی دارد و مساحت آن بصورت 9 در 12 متر یا 11 در 14 متر متغیر است . دایره هایی در وسط زمین قرار دارند که دوچرخه سواران بایستی دوران های خودشان را در بین خطوط آن انجام بدهند . همانطور که گفتیم این ورزش بصورت انفرادی ، گروه های دو ، چهار و حتی شش نفری هم انجام می شود . هر راند این مسابقات 5 دقیقه زمان می برد و در این مدت ورزشکار هر چقدر که می تواند باید حرکت انجام بدهد و نظر داوران را جلب کند . ساختار امتیاز دهی این ورزش تا حد زیادی شبیه به ساختار ورزش ژیمناستیک است ، این ورزش در ایران انجام نمی شود اما واقعا ورزشی تعادلی و بسیار خلاقانه است ، جالب است بدانید که هم فدراسیون و هم مسابقات بین المللی برای این ورزش وجود دارد که بیشتر در قسمت بانوان انجام می شود. اگر در خصوص این ورزش اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم در توسینسو از اطلاعات شما بهره مند شویم. ژیمناستیک گروهی زیبا چیست؟ معرفی ورزش Aesthetic Group Gymnastics امروز می خواهیم در خصوص یکی از شاخته های ورزش ژیمناستیک صحبت کنیم که به نام ژیمناستیک گروهی زیبا شناخته می شود ، هر چند که این ترجمه دقیقی از کلمات Aesthetic Group Gymnastics نیست اما به هر حال ترجمه حدودی دقیقی از این ورزش است ، این ورزش در ایران وجود ندارد به دلیل محدودیت هایی که برای بانوان در نظر گرفته شده است . بصورت کلی ورزش AGG ( مخفف سه کلمه ای که گفتیم ) یک ورزش گروهی است که جمعی از ژیمناستیک کارهای حرفه ای در قالب یک گروه یا یک تیم ژیمناست حرکات مداوم و هماهنگی را با هم انجام می دهند که این حرکات شامل حرکات سرعتی ، قدرتی ، انعطاف پذیری و حفظ تعادل است . این ورزش برای اولین بار در کشور فنلاند انجام شد و کم کم تبدیل به یک ورزش عمومی و محبوب بین مردم شد و امروزه مسابقات جهانی بصورت سالیانه در این حوزه برگزار می شود. زمین ورزشی این نوع ژیمناستیک یک محیط 13 متر در 13 متر بصورت مربع است که تمامی حرکت های گروه ژیمناست باید در این محیط به دقت انجام شود و خارج شدن از محیط در حین انجام حرکت نمره منفی برای کل گروه محسوب می شود . ? همانطور که قبلا در خصوص واژه هنری در وزش صحبت کرده ایم و گفتیم که هر ورزشی که پسوند هنری را داشته باشد معمولا در کنار موسیقی انجام می شود ، ژیمناستیک زیبایی نیز شامل آن می شود با این تفاوت که ممکن است برخی مسابقات آن بدون موسیقی برگزار شود . هدف گروه ژیمناست در این رقابت ها انجام حرکت گروهی و منظم به زیباترین شکل ممکن است ، حرکاتی که می توانند باعث نمایش یک هدف ، یک منظور یا یک عنصر زیبایی در میدان باشند . اعضای هر تیم حداقل 6 نفر و حداکثر 12 نفر می توانند باشند که تمامی آنها باید با همدیگر هماهنگی کامل داشته باشند ، معمولا زمان مسابقه و انجام حرکات بین 2 دقیقه و 15 ثانیه تا دو دقیقه و 45 ثانیه متغیر است . ? این نوع ژیمناستیک بیشتر شبیه به رقص گروهی است با این تفاوت که موج ها ، چرخش ها ، پرش ها و حرکات همگی نیازمند داشتن بدنی آماده و ورزشکار است . تیم ها در یک نمایش بایستی حرکاتی خلاقانه را از خودشان نشان بدهند تا بتوانند بهترین امتیاز داوری را به خودشان اختصاص بدهند. حرکات گروه بر سه اساس شایستگی فنی ، نمایش هنری ( زیبایی ) و اجرای درست حرکت قضاوت و امتیاز دهی می شود . این نوع ژیمناستیک درست است که هنوز جزو ورزش های المپیکی محسوب نمی شود اما برایش از سال 2000 مسابقات جهانی در نظر گرفته شده است و عضو فدراسیون ژیمناستیک جهانی نیز می باشد . اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش می دانید خوشحال می شویم با ما در میان بگذارید. ژیمناستیک هنری چیست؟ معرفی Artistic Gymnastics به زبان ساده ژیمناستیک هنری چیست؟ امروز می خواهیم در مورد یکی از ورزشهای بسیار جذاب و دیدنی دنیا که از نظر من و بسیاری از کارشناس ها یکی از ورزشهای پایه و اساسی در دنیا محسوب می شود صحبت کنیم . امروز در مورد ورزش ژیمناستیک هنری یا Artistic Gymnastics می خواهیم صحبت کنیم . در واقع ژیمناستیک هنری همان ژیمناستیکی است که ما در تلوزیون می بینیم و لذت می بریم ، این نوع ژیمناستیک در واقع همان برداشتی است که عموم مردم از ورزش ژیمناستیک دارند و آن را در ذهن دارند. ژیمناستیک هنری به عنوان یک ورزش بسیار محبوب و مدال آور در المپیک حضور دارد و شامل انجام حرکات خاص ژیمناستیک در قالب نمایش نیرو، چابکی ، انعطاف پذیری ، کنترل و هماهنگی و البته تعادل بین اعضای بدن و جسم ورزشکار می شود . ژیمناستیک هنری نیز زیر نظر فدراسیون بین المللی ژیمناستیک مدیریت و اداره می شود و از آن می توان به عنوان محبوب ترین ورزش یا سبک ورزشی در رشته ژیمناستیک نام برد . ژیمناستیک هنری در دو گروه مختلف مردان و زنان انجام می شود که بر روی سطوح و وسایل مختلف حرکات را انجام می دهند ، جالب است بدانید که در این نوع ژیمناستیک حرکات مردان 6 نوع و حرکات گروه زنان در 4 نوع انجام و برگزار می شود. ? حرکات زنان در ورزش ژیمناستیک هنری شامل حرکات زمینی ، پرش از خرک ، پارالل ناهم سطح ( میله های نامتقارن ) و چوب موازنه ( چوب تعادل ) می باشد که مجموع چهار حرکت را شامل می شود و حرکات مردان در این ورزش به ترتیب شامل حرکات زمینی ، بارفیکس ، پرش خرک ، پارالل ، دار حلقه و خرک حلقه می شوند که در مجموع شش حرکت مردانه در این ورزش انجام می شود. روش امتیازدهی در این ورزش نیز جالب است ، همه شرکت کنندگان بصورت پیشفرض دارای امتیاز کامل هستند و با اجرای اشتباه یا داشتن خطا در انجام هر حرکت توسط تیم داوری مقداری امتیاز از آنها کسر می شود ، هر ورزشکاری که کمترین امتیاز منفی را کسب کرده باشد به عنوان برنده معرفی می شود. این ورزش را یکی از ورزشهای بسیار قدیمی در یونان باستان می شناسند که در صده 1900 رسما به عنوان یک ورزش به دنیا معرفی شد . امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد اگر در این ورزش مهارتی یا صحبتی داریم خوشحال می شویم از حضور شما در وب سایت توسینسو و جزیره ورزش بهره مند شویم . شنای کرال پشت چیست ؟ معرفی Backstroke Swimming به زبان ساده کرال پشت چیست؟ همانطور که می دانید شنا یکی از ورزشهای مادر به حساب می آید که تقریبا در بسیاری از ورزشهای آبی به عنوان یک پایه و اساس و البته پیشنیاز مورد بحث است . امروز می خواهیم در خصوص یکی از گرایش ها یا رشته های تخصصی شنا به نام شنای کرال پشت یا Backstroke صحبت کنیم . از مهمترین مزایای این شنا این است که ورزشکار همیشه می تواند براحتی تنفس کند و سر ورزشکار معمولا خارج از آب است ، اما از نقاط منفی این شنا نیز می توان به مشکل مسیریابی و حرکت در مسیر مستقیم اشاره کرد ، ضمن اینکه ورزشکار قادر به دیدن مسیر طی شده و مسیر مانده در این ورزش نیست . این نوع شنا از نظر سرعت ، سرعتی تقریبا برابر با شنای پروانه دارد ، سرعت ورزشکار در این نوع شنا می تواند تا 1 متر و 89 سانتی متر در ثانیه برسد. نحوه برگزاری مسابقات معمولا یکسان است و بزرگترین تفاوت بین انواع مسابقات کرال پشت مسیری است که ورزشکار باید طی کند . این مسیر شامل مسابقات 25 متر ، 50 متر ، 100 متر و 200 متر می باشد .در مسابقات جهانی و المپیک این مسابقات بصورت گروهی و در خط های مستقیمی که برای ورزشکار تعریف شده اند انجام می شود و البته بعضا در استخرهای استاندارد تا 400 متر شنا انجام می شود ( 4 بار 100 متر طی می شود ) در پایان هر مسابقه ورزشکار موظف است که دیوار را لمس کند تا اعلام پایان شنا را کرده باشد . اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این نوع شنا یا ورزشهایی از این قبیل دارید خوشحال می شویم با ما در توسینسو به اشتراک بگذارید. فوتبال استرالیایی چیست؟ معرفی Australian Football به زبان ساده فوتبال استرالیایی چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش فوتبال استرالیایی صحبت کنیم . به این موضوع دقت کنید که اساسا واژه فوتبال در کشورهای ایالات متحده آمریکا ، استرالیا و انگلستان به ورزش دیگری اطلاق می شود که هیچ شباهتی به فوتبالی که ما در لفظ عام می شناسیم ندارد . در واقع آن چیزی که ما به عنوان Football می شناسیم در بیشتر دنیا به صورت Soccer نوشته و به کار برده می شود . ورزش فوتبال استرالیایی برگرفته ای از همان فوتبال آمریکایی است ، در واقع فوتبال آمریکایی ریشه خیلی از ورزشهای مشابه است که یکی از آنها فوتبال استرالیایی و در ادامه AFLX است که در توسینسو به بررسی هر کدام بصورت جداگانه خواهیم پرداخت . فوتبال استرالیایی نیز توپی شبیه به فوتبال آمریکایی یا ورزش راگبی دارد ، این توپ بیضی شکل است و زمین فوتبال استرالیایی نیز همانند توپش بیضی شکل است . ? ? فوتبال استرالیایی یا بهتر بگوییم فوتبال آمریکایی با قوانین استرالیایی به عنوان Aussie Rules هم شناخته می شود و یک ورزش بسیار درگیرانه و پربرخورد مثل فوتبال آمریکایی است . در این ورزش دو تیم با 18 بازیکن در مقابل هم قرار می گیرند . هر چند که خیلی از افراد اعتقاد دارند که ریشه این ورزش مشخص نیست از کجا بوده است اما مشخصا با نگاه کردن به آن به یاد راگبی و فوتبال آمریکایی خواهید افتاد. جالب است بدانید که این ورزش بیشتر از هر ورزش دیگری در استرالیا محبوبیت دارد و لیگ فوتبال استرالیا یا Australian Football League که به AFL مشهور است با بالاترین سطح حرفه ای این ورزش را بگراز می کنند که در حال حاضر در این لیگ 18 تیم حضور دارند و هر ساله لیگ قهرمانی حرفه ای این ورزش در استرالیا برگزار می شود . ? همانطور که گفتیم این ورزش در یک زمین بیضی و با یک توپ بیضی شکل انجام می شود ، اگر به تصویر بالا که از زمین فوتبال استرالیایی برگرفته شده است دقت کنید در انتهای هر کدام از قسمت های زمین فوتبال چهار تیر دروازه بصورت زوج وجود دارند که دو تیر در وسط و دو تیر در کناره ها و کوتاه تر از تیرهای وسط وجود دارند . به دو تیر دروازه ای که در وسط قرار می گیرند در اصطلاح ورزشی Goal Posts و به دو تیر دروازه ای که در کنار قرار گرفته اند در اصطلاح ورزشی Behind Posts گفته می شود . هدف از این ورزش رساندن امتیاز هر تیم به حداکثر امتیاز لازم برای اعلام برد است و در چهار وقت یا چهار Quarter بیست دقیقه ای برگزار می شود ، امتیازها به شکل زیر داده می شوند : ? عبور توپ از بین فضای Goal Posts : عبور توپ از بین فضای گل دارای 6 امتیاز می باشد عبور توپ از بین فضیا Behind Posts و Goal Posts : عبور توپ از بین فضای Behind دارای 1 امتیاز می باشد در پایان مسابقه هر تیمی که بیشترین امتیاز را کسب کرده باشد به عنوان برنده اعلام می شود و اگر دو تیم در امتیازی برابر باشند ، بازی با نتیجه مساوی به پایان می رسد . بر خلاف راگبی و فوتبال آمریکایی در این ورزش لباس خاصی تن بازیکنان نمی شود و کلاه ایمنی نیز برایشان وجود ندارد ، از این ورزش به عنوان یکی از پربرخوردترین و البته خشن ترین ورزشها نیز در دنیا یاد می شود که بسیار هم علاقه مند دارد . اگر از دوستان در ایران اطلاعاتی در خصوص برگزاری چنین مسابقاتی دارند خوشحال می شویم در توسینسو از حضورشان و اطلاعاتی که دارند استفاده کنیم. توسینسو را به همه معرفی کنید . فوتبال آرنا چیست؟ معرفی ورزش Arena Football به زبان ساده فوتبال آرنا یا Arena Football چیست؟  امروز می خواهیم در خصوص نوع دیگری از فوتبال صحبت کنیم که طبیعتا وقتی صحبت از انواع فوتبال می شود منظور ما فوتبال آمریکایی است . همانطور که بارها عنوان کردیم واژه فوتبال در کشورهای آمریکا ، کانادا ، استرالیا ، انگلستان و نیوزیلند تا حدود زیادی با چیزی که ما به عنوان فوتبال ( Soccer ) می شناسیم تفاوت دارد . فوتبال آرنا یا Arena Football یکی از زیر مجموعه های ورزش فوتبال آمریکایی است که به جای اینکه در محیط باز برگزار شود بصورت داخل سالنی و در زمینی به مراتب بسیار کوچکتر از زمین فوتبال آمریکایی برگزار می شود . جالب است بدانید که این روزها این نوع فوتبال نه تنها بسیار سریعتر از فوتبال آمریکایی شده است بلکه طرفداران بیشتری نیز پیدا کرده است . این ورزش در سال 1981 توسط شخصی به نام جیمز فاستر ( مدیر اجرایی سابق لیگ ملی فوتبال آمریکایی و لیگ فوتبال ایالات متحده ) طراحی و به دنیا معرفی شد. ساختار میدانی بازی فوتبال آرنا برگرفته ای از زمین یا میدان بازی بسکتبال و یا هاکی روی یخ است و این یعنی طول زمین 70 متر و عرض آن می تواند تا 30 متر باشد . جالب است بدانید که این ورزش جزو ورزش هایی است که دارای مالکیت حقوقی بوده است ! یعنی هر کسی نباید در این ورزش بصورت خودسر وارد شود و لیگ تشکیل بدهد . این ورزش 8 بازیکن ثابت دارد که به نسب تعداد بازیکن های فوتبال آمریکایی روباز که 18 بازیکن دارد تعداد بسیار کمتری است . این روزها این نوع ورزش لیگ خاص خودش را دارد که به نام AFL یا Arena Football League شناخته می شود . این روزها لیگ فوتبال ارنا در کشور چین و ایالات متحده بصورت منسجم برگزار می شود . اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش دارید خوشحال می شویم که با ما در جزیره ورزش وب سایت توسینسو در میان بگذارید. کروکت چیست؟ معرفی ورزش Croquet به زبان ساده کروکت چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام کروکت صحبت کنیم که بصورت Croquet نوشته می شود و در فارسی بصورت کروکت و در انگلیسی بصورت کروکی ( KroKey ) تلفظ می شود ، صحبت کنیم . این نوع ورزش از انواع ورزشهای دارای توپ و راکت یا دسته بازی محسوب می شود که البته راکت این ورزش بیشتر شبیه به چکش است و بیشتر می توانیم با ورزشی مثل گلف آن را مقایسه کنیم . ورزش کروکت برای اولین بار در سال 1851 و در انگلستان ابداع شد ، در سال 1865 وارد آمریکا شد و در سال 1868 تبدیل به ورزشی دارای قوانین و روال مشخص و قانونمند شد ، این ورزش در سال 1900 رسما وارد ورزش های المپیکی شد و در مسابقات المپیک در حال حاضر بیشتر از 20 کشور بصورت حرفه ای کروکت بازی می کنند. این بازی بر روی چمن صاف و هموار انجام می شود ولی نوع خاصی از این ورزش وجود دارد که بر روی سطوح ناهموار انجام می شود و به آن کروکت گوریلی گفته می شود. ? توپی که در این ورزش استفاده می شود تقریبا اندازه ای دو برابر یک توپ تنیس را دارد و از جنس پلاستیک یا چوب است اما قطعا توپ جامد و درونش پر است . این ورزش یا بصورت گروهی و یا بصورت فردی انجام می شود اگر تعداد شرکت کنندگان زوج باشند بصورت گروهی و اگر فرد باشند بصورت انفرادی برگزار می شوند. در این بازی 6 حلقه دروازه فلزی بر روی زمین کاشته می شوند و بازیکنان روبروی هم در دو گروه قرار می گیرند و توپ هر یک از گروه ها یا افراد رنگ متفاوتی با توپ رقیب دارد و هدف عبور دادن توپ از بین دروازه ها تا محل قرارگیری تیم مقابل با کمترین ضربه و بیشترین امتیاز است . توپ باید از کلیه حلقه ها عبور کند و در این میان اگر بتواند توپ رقیب را از مسیر اصلی منحرف کند امتیاز بیشتری کسب می شود . بازیکنان بصورت نوبتی به توپ ضربه می زنند. اگر اطلاعاتی در خصوص این ورزش دارید که باعث کامل شدن مطلب می شود خوشحال می شویم در ادامه مطرح کنید یا اینکه ما را در وب سایت توسینسو همراهی کنید. کشتی زیر آب چیست ؟ معرفی ورزش آکواتلون یا Aquathlon به زبان ساده امروز می خواهیم در خصوص ورزش کشتی زیر آب یا آکواتلون صحبت کنیم ، ما ایرانی ها با توجه به اینکه خودمان را مهد کشتی دنیا می دانیم به واژه کشتی حساسیت خاصی داریم و وقتی صحبت از کشتی می شود برداشت تک بعدی از قضیه داریم اما بصورت کلی بای بدانید که در دنیا هرگونه ورزش دو نفره قدرتی که دو طرف بدون وارد کردن ضربه و با زور با همدیگر مقابله کنند به عنوان کشتی شناخته می شود . قبلا در خصوص مچ اندازی هم صحبت کردیم که به آن کشتی بازو گفته می شود یا کشتی سومو و ... کشتی در زیر آب یا آکوالتون نیز به همین شکل است با این تفاوت که نبرد دو نفر در زیر آب انجام می شود . در این نوع ورزش دو کشتی گیر با ماسک و فین های غواصی ( پا اردکی ) زیر آب با هم درگیر می شوند و هدف در آوردن و بدست آوردن یک نوار بسته شده با پای بازیکنان است که هر یک اگر در مدت زمان درگیری این نوار را بدست بیاورد در آن راند برند خواهد شد. ? تاریخچه این ورزش به دهه هشتاد میلادی بر می گردد و در اتحاد جماهیر شوروی سابق یا روسیه فعلی تبدیل به یک ورزش شد . اولین رقابت های آکواتلون در سال 1982 میلادی در شهر مسکو پایتخت روسیه فعلی برگزار شد . اما این ورزش تا سال 1993 میلادی هنوز در قالب بین المللی مطرح نشده بود تا اینکه در این سال برای این ورزش مسابقات جهانی نیز در نظر گرفته شد . شرکت کنندگان در این ورزش هم می توانند در سطح آب و هم می توانند در زیر آب با هم درگیر شوند و بند را از مچ پای حریف در بیاورند . این ورزش معمولا در استخرهایی به عمق 2 تا 6 متر انجام می شود و شامل سه راند یا سه زمان 30 ثانیه ای است که شرکت کنندگان بتوانند نفس گیری را انجام بدهند جالب است بدانید که این رشته ورزشی جام جهانی نیز دارد و در سال 2009 اولین جام جهانی آکواتلون در سنت پیترزبورگ روسیه برگزار شد . این ورزش در حال حاضر توسط کمیته ورزشی CMAS هدایت و مدیریت می شود . امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد ، اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش دارید یا امکانات برگزاری مسابقات این رشته را دارید خوشحال می شویم در توسینسو پذیرای شما باشیم . مچ اندازی چیست؟ معرفی ورزش Arm Wrestling به زبان ساده ورزش مچ اندازی چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش مچ اندازی صحبت کنیم !! بله درست متوجه شدید ورزش مچ اندازی !! همان تفریح همیشگی ما در دوران دهه شصت و هفتاد و قبل از آن که امروزه به عنوان یک ورزش جهانی با مسابقات حرفه ای برگزار می شود را می خواهیم معرفی کنیم ! شاید برای شما جالب باشد که ورزش مچ اندازی در دنیا به عنوان کشتی بازو یا Arm Wrestling شناخته می شود و در واقع نوعی کشتی محسوب می شود ، در واقع آن چیزی که ما در ایران فقط به عنوان واژه کشتی می شناسیم در دنیا ده ها نوع ورزش را شامل می شود برای مثال در ژاپن ما نوعی کشتی به نام سومو داریم و در کشورهای دیگر حتی کشتی زیر آب نیز داریم ! بصورت کلی هر نوع درگیری فیزیکی بدون ضربه زدن و با قدرت زور و باز و اجرا فن باشد کشتی نام دارد و مچ اندازی هم زیر مجموعه ورزش های کشتی است . ? مچ اندازی همانطور که همه ما می شناسیم ورزشی دو نفره است و بین دو ورزشکار انجام می شود ، ورزشکاران بر روی یک میز محکم آرنج های خودشان را بر روی میز قرار می دهند ، البته در برخی اوقات به جای قرار دادن آرنج روی میز جایگاه خاص برای آرنج و حتی نگه داشتن دست دیگر بر روی میزهای خاص این ورزش طراحی شده است ، بازیکنان در این حالت سعی می کنند دست های خودشان را به زاویه 90 درجه نزدیک کنند و دستانشان را به هم از مچ محکم می چسبانند . بعد از شروع مسابقه هر دو ورزشکار باید سعی کنند که بازوی طرف مقابل ره به جهت موافق دست خودشان و مخالف دست حریم فشار بدهند و زمانیکه ساعد بازیکن مقابل به سطح میز برخورد کند شما برنده می شوید. ? البته قوانین تخلفی نیز برای این ورزش وجود دارد که برای مثال شکاندن مچ دست حریف یا خودتان یکی از آن تخلفات است . مچ اندازی از دهه 1950 میلادی مورد توجه دنیا قرار گرفت و به عنوان یک ورزش مشروع و قانونی شناخته شد اما اوج شناخته شدن و برگزاری مسابقات جهانی این رشته در سالهای 1970 تا 1980 میلادی انجام شد ، از سال 1987 و با معروف شدن بازیگر دوست داشتنی هالیوود یعنی سیلوستور استالونه که ما آن را با نقش های راکی و رامبو می شناسیم و انجام این ورزش در فیلم هایش ، این ورزش به اوج شهرت رسید در سال 2017 این رشته ورزشی رسما در دنیا به عنوان ورزش محسوب شد و مسابقات جهانی قانونی برایش در نظر گرفته شد. اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این رشته ورزشی دارید یا در ایران امکان برگزاری این مسابقات وجود دارد خوشحال می شویم که در توسینسو اطلاعاتتان را به اشتراک بگذارید. مدل سازی هوایی چیست ؟ معرفی ورزش Aeromodelling به زبان ساده ورزش پرواز هواپیماهای فانتزی چیست؟ مسابقات مدل سازی هوایی یا ایرومادلینگ چیست؟ امروز می خواهیم به شما یک ورزش یا بهتر بگوییم یک تفریح بسیار جذاب و خلاقانه را معرفی کنیم که بیشتر از اینکه ورزش باشد جنبه خلاقیت و نبوغ در آن وجود دارد. مدل سازی هوایی که با نام انگلیسی Aeromodelling ما آن را می شناسیم یک فعالیت شامل طراحی ، توسعه و به پرواز در آوردن هر نوع جسم پرنده کوچک است . این ورزش یکی از بهترین روش های یادگیری و آموزش مباحث جذاب و جالب هوانوردی و درک علم هوا فضا و مباحث مربوط به مهندسی آن است . مدل سازی هوایی معمولا شامل اشیاء کوچک پرنده ای مثل هواپیماهای کوچک با کنترل های رادیویی ( RC Aircraft ) ، گلایدرها ، اورنیتوپترها ( دستگاه های پرنده بالدار ) ، بومرنگ ها و هواپیماهای کاغذی می باشد هر چند بعضا اشیاء پرنده ای مثل بالن ها و پرنده های بادی نیز به این دسته بندی اضافه شدند. همانطور که گفتیم بیشترین هدف از برگزاری مسابقات و ورزش مدل سازی هوایی تمرکز بر مباحث مهندسی هوانوردی و فضایی است و جنبه آموزشی و یادگیری آن بیشتر از بحث مسابقه و برد و باخت در آن است . ? در ورزش مدل سازی هوایی علوم مختلف دست به دست هم می دهند از علوم مهندسی مکانیک ، هوافضا ، هواشناسی ، الکترونیک ، شیمی و حتی علوم کامپیوتر و رباتیک در طراحی و تولید این مدل های هوایی استفاده می شود ، لازم به ذکر است که یکی از مهمترین نکات در این مسابقات داشتن دانش در حوزه بازی های رایانه ای و تفریحاتی از این دسته هم می باشد. شاید جالب باشد بدانید که این نوع ورزش بسیار مورد استقبال شرکت های تولید کننده هواپیما و موتور در دنیا است و خلاقیت هایی که ورزشکاران این رشته در طرح های تولیدی خودشان به کار می برند بعضا در تولید محصولات جدید به این شرکت ها کمک می کند. مدل سازی هوایی یا Aeromodelling قبل از اینکه حتی هواپیماها به وجود بیایند مورد توجه بودند البته نه به عنوان ورزش بلکه به عنوان یک تفریح از آن استفاده می شد ، قطعا می دانید که بومرنگ و اورنیتوپترها قبل از به وجود آمدن هواپیما توسط بشر استفاده می شدند بنابراین عمر این ورزش یا تفریح بیشتر از عمر هواپیما است. در این نوع مسابقات شرکت کنندگان بایستی با هم هواپیماها یا تجهیزات پرنده ای را بصورت کاملا عملی و کاربردی طراحی و تولید کنند و در رقابت ها شرکت کنند که این موارد شامل هواپیماهای مینیاتوری کنترل از راه دور یا هر چیز پرنده دیگری می شود که توانایی رقابت از لحاظ فاکتورهای رقابتی مثل مسافت قابل پرواز ، مدت زمان پرواز ، سرعت پرواز ، قدرت مانور را دارند. ? البته همانطور که اشاره کردیم Aeromodelling به عنوان یک ورزش رسمی مورد قبول نیست زیرا انسان بصورت فیزیکی فعالیتی در آن ندارد اما جزو لیست ورزش هایی محسوب می شود که ذهنی و البته رقابتی در حوزه هوانوردی هستند برای مثال این ورزش را می توان هم رده ورزش هایی مثل Aero GP قرار داد. همه ساله مسابقات جهانی هواپیماهای مدل در دنیا برگزار می شود که از 32 کشور دنیا در آن شرکت می کنند اما فراموش نکنید در عین حال که رقابت های Aeromodelling شامل طبقه بندی های متعددی است ، جذاب ترین آنها مسابقات هواپیماهای مینیاتوری و مدل می باشد که نهایت جذابیت را دارند . اگر از برگزاری چنین رقابت هایی در ایران خبر دارید یا گروهی هستید که چنین کارهایی می تواند انجام بدهد خوشحال می شویم در توسینسو با ما به اشتراک بگذارید و با هم به رشد بیشتر این بازی و ورزش باحال کمک کنیم. مسابقه اتومبیلرانی بانجر چیست؟ معرفی Banger Racing به زبان ساده بانجر چیست؟ اتومبیلرانی بانجر چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص یکی دیگر از انواع ورزش های اتومبیلرانی یعنی Banger Racing صحبت کنیم . این نوع مسابقات اتومبیلرانی را می توان کثیف ترین نوع اتومبیلرانی در دنیا دانست !! در واقع در این نوع مسابقات اتومبیل ها باید کثیف ، خراب و اسقاط شده باشند و در مسابقه شرکت کنند ! به زبان ساده تر اصلا دل راننده نباید برای خودرو بسوزد و هر چقدر که می تواند باید در این مسابقه به رقبا ضربه بزند و با آنها تصادف کند !! درست متوجه شدید این نوع اتومبیلرانی بصورت ویژه برای خودروهای اسقاطی درب و داغون طراحی شده است و قوانین جالبی هم دارد !! یکی از مهمترین قوانین این مسابقه این است که الزاما نفر اولی که از خط پایان عبور می کند برنده نیست !! این مسابقات در کشورهایی مثل بلژیک ، هلند و انگلستان محبوبیت دارد و معمولا در زمین های گل آلود و پیست های کثیف برگزار می شود . اتومبیل های اسقاطی یا ضایعاتی به انواع و اقسام شکل ها در این مسابقه می توانند شرکت کنند ، رانندگان در این مسابقه به دو دسته بندی تفکیک می شوند : آنهایی که هدفشان برنده شدن در مسابقه است و آنهایی که هدفشان خراب کردن کار دیگران و تصادف کردن و زد و خورد در مسابقه است ! در این مسابقات معمولا رانندگان خرابکار و تخریبچی محبوبیت بیشتری دارند ، عنوان های پایانی مسابقه گواه بر این است که همیشه نفر اول برنده نیست ! عناوینی مثل بهترین خرابکار ! بهترین سرگرم کننده ! بهترین خودرو ! از جمله مدال ها و کاپ هایی است که در انتهای مسابقه به شرکت کنندگان داده می شود . ? معمولا عنوان بهترین خودرو ، به خودرویی داده می شود که خلاقانه طراحی شده باشد و البته بیشترین خرابکاری را کرده باشد . در این مسابقات معمولا 40 خودرو با هم رقابت می کنند که یکباره با هم مسابقه را شروع می کنند ، پیست مسابقه بزرگ است و مسابقه معمولا دارای 12 ، 15 یا حداکثر 20 دور یا راند است . برخی اوقات آنقدر مسابقات خشن و برخوردها زیاد می شود که داورها پرچم زرد به خودروها به نشانه کاهش برخورد و مراعات کردن نشان می دهند که چیزی شبیه به کارت زرد در فوتبال به حساب می آید . شکل دیگری از این مسابقات با پیست های متقاطع در آمریکا و کانادا برگزار می شود که باعث می شود برخوردها در این ورزش بالاتر باشد . اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش دارید خوشحال می شویم در ادامه در توسینسو مطرح کنید . سوارکاری بشکه ای چیست؟ معرفی ورزش Barrel Racing به زبان ساده قطعا با رشته ورزشکاری سوارکاری با اسب کمی آشنایی دارید ، رشته ای که در ایران و به ویژه استان گلستان بسیار هوادار و خواهان دارد ، یکی از زیرمجموعه های این مسابقات و این ورزش ، ورزشی به نام سوارکاری بشکه ای یا Barrel Racing است که بصورت ویژه مسابقات آن در ایالات متحده آمریکا برگزار می شود اما طرفدارانی از ایتالیا ، برزیل ، کانادا و برخی کشورهای دیگر نیز دارد .در این ورزش سوارکار ظاهری شبیه به یک Cowboy ( کابوی ) یا همان لباس خاص وسترنی دارد و وارد یک پیست مسابقه دایره ای شکل می شود که سه بشکه درون آن قرار دارند . این مسابقه هیچگونه داوری ندارد و فقط اگر خطایی در حرکات ورزشکار وجود داشته باشد آن را از رده خارج می کند ، فاکتور رقابت در این ورزش گذر کردن از مسیر و دور زدن بشکه های قرار داده شده با اسب بر اساس یک الگوی از پیش تعریف شده است ، این الگو که در تصویر زیر مشاهده می کنید شبیه به برگ شبدر است که باید عینا توسط ورزشکار اجرا شود : ? ? همانطور که در شکل بالا مشاهده می کنید ورزشکار از قسمت Horse Enters یا ورود با اسب وارد گود می شود ، بشکه یک را از داخل به سمت بیرون دور می زند و به سمت بشکه دوم می رود و همچنین این بشکه را از سمت داخل به بیرون به سمت بشکه سوم حرکت می کند و مجددا حرکت سوم نیز از داخل به بیرون محسوب می شود تا شکل شبدر حفظ شود ، از خط ورود تا رسیدن به قسمت بشکه ها تقریبا 12 متر فاصله وجود دارد و بین بشکه 1 و 2 نیز 27 متر فاصله وجود دارد ، بین بشکه های 1 و 3 و همچنین 2 و 3 نیز 30 متر فاصله وجود دارد که بایستی در سریعترین زمان ممکن طی شود. این ورزش مخصوص بانوان طراحی شده است و معمولا کمتر دیده می شود که مردان در آن شرکت کنند ، معمولا برای ثبت بهترین زمان چند بار به شرکت کننده فرصت داده می شود که مراحل را تکرار کند ، دقت کنید که امکان این وجود دارد که ورزشکار نحوه عبور از بشکه ها را خودش تعیین کند اما قطعا باید قالب برگ شبدر را رعایت کند . اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش دارید خوشحال می شویم با ما در توسینسو به اشتراک بگذارید. مسابقه با هواپیما چیست؟ معرفی ورزش Air Racing به زبان ساده ایرریسینگ چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی که هم جنبه ورزش دارد و هم آدرنالین بسیار زیادی در خون ترشح می کند صحبت کنیم و این ورزش چیزی جز ورزش مسابقه با هواپیما یا Air Racing نیست . مسابقات هواپیماها تقریبا از همان زمانی که هواپیما ها وجود داشتند برگزار می شدند. در مسابقات اولیه معمولا مسابقه در قالب طی کردن مسافت های طولانی با هواپیما ها برگزار می شد برای مثال هواپیما ها بایستی مسیر بین انگلستان تا استرالیا را با هواپیما طی می کردند و هر خلبانی که سریعتر به مقصد می رسید برنده مسابقه بود. البته برگزاری این نوع مسابقات طی کردن مسافت بی دلیل نبود ، طی کردن مسافت های زیاد با هواپیما ها برای شرکت های تولید کننده هواپیما از نظر تجاری و البته بحث حمل مسافر بسیار مهم است و از این طریق تجربیات خلبان ها و حتی مسافرینی که در این مسابقات شرکت می کردند را جمع آوری و از طریق آن محصولات بهتری را به بازار ارائه می کردند ، ضمن اینکه برنده شدن در مسابقه باعث معروف تر شدن و محبوب تر شدن برند تولید کننده هواپیما نیز می شود . اما این روزها نیز مسابقه هواپیماها باز هم بین مردم جذاب شده است اما دیگر خبری از هواپیماهای بسیار بزرگ نیست . ? این روزها مسابقات هواپیماها با هواپیماهای بسیار کوچک آکروباتیک انجام می شوند و خبری از طی کردن مسافت های زیاد نیست بلکه موانعی بصورت بادکنک های بزرگ ( بالن ) از زمین به سمت آسمان وجود دارد و به شکل یک پیست مسابقه هوایی در آمده است ، این هواپیما ها بسیار چالاک و کوچک بوده و به سرعت قادر به تغییر مسیر حرکت می باشند ، حرکت کردن آنها بسیار نزدیک به سطح زمین است و تک نفره یا دونفره هستند. شاید پرواز کردن با هواپیمایی که هزاران متر با سطح زمین فاصله دارد یک حد امنیت و آرامشی را به خلبان ها بدهد اما در مسابقات آکروباتیک بیشتر می توانیم بگوییم که خلبان ها به نوعی دیوانگی دچار هستند !!! آنها مهارت بسیار بسیار زیادی در پرواز دارند و منظور از دیوانگی به دلیل کم بودن فاصله آنها با زمین ، سرعت بسیار زیاد و قدرت مانور زیاد است که باعث ترشح بسیار زیاد آدرنالین در آنها می شود ، این خلبان ها در واقع هیچ چیزی از ترس را نمی فهمند و به معنی واقعی ماهر هستند. ? این روزها مسابقات جهانی Air Forcing در دنیا برگزار می شود و یکی از سرمایه گذارها و اسپانسرهای بزرگ این رقابت ها شرکت RedBull است و بعضا مسابقاتی با همین نام هم در دنیا برگزار می شود ، موانعی که در سر راه هواپیماها قرار می گیرند به عنوان دروازه های هوایی شناخته می شوند و خلبان ها باید از میان این دروازه ها عبور کنند . از دیگر مسابقاتی که در رده Air Racing قرار می گیرد مسابقات Aero GP است که چندین هواپیما بصورت همزمان و یکدست در کنار هم مشغول به پرواز می شوند . آنها مجهز به بمب ها و آتش زا های بی خطر هستند و به نوعی شبیه سازی یک حمله هوایی را انجام می دهند و بسیار هیجان انگیز است . امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد. اگر از دوستان توسینسو جایی را در کشور می شناسید که امکان برگزاری چنین ورزشی در آن وجود دارد خوشحال می شویم در جزیره ورزش توسینسو به معرفی آن بپردازیم ، منتظر حضور شما هستیم. مشت زنی خیابانی چیست؟ معرفی ورزش Bare Knuckle Boxing به زبان ساده مشت زنی خیابانی چیست؟ اگر توجه کرده باشید ما ایرانی ها وقتی می خواهیم دعوا کنیم در خیابان سریع زیر یک خم طرف را می کشیم و سپس با یک درخت کن و اجرا فن سالتو آن را زمین گیر می کنیم و بعد مشت می زنیم ! این به خاطر ماهیت دفاعی و تهاجمی در ژن ایرانی هاست که ریشه در ورزش کشتی دارد ، اما در عین حال اگر شما در آمریکا با کسی گلاویز شوید و دعوا کنید هیچوقت او زیر یک خم نمی گیرد بلکه به سرعت گارد مشت زنی می گیرد و شروع به مشت زدن به سبک بوکس حرفه ای می کند . اینها را گفتیم تا یکی از خشن ترین و البته غیرقانونی ترین ورزش های جهان را به شما معرفی کنیم . Bare Knuckle Boxing که ترجمه آن Bare به معنی دست خالی یا برهنه ، Knuckle به معنی ضربه مشت و Boxing هم که طبیعتا بوکس ترجمه می شود . یکی از ورزش های خیابانی است که در واقع ریشه و پایه اصلی بوکس حرفه ای در جهان است و می توان آن را پدر بوکس حرفه ای نامید . این ورزش به شدت خشن است و معمولا بصورت غیرقانونی در محل های مخفی مثل پارکینگ ها و استادیوم های کوچک و محلات برگزار می شود ، هدف از این ورزش مشت زدن به هر جایی در بدن حریف است بدون داشتن هرگونه محافظ ، در واقع برخلاف بوکس حرفه ای که شما حفاظ دندان ، سر ، دستکش و البته بعضا تجهیزات حفاظتی روی پا دارید ، در بوکس خیابانی هیچ لباس و تجهیزات خاصی وجود ندارد و شما با همین ظاهری که در خیابان راه می روید در این ورزش هم شرکت می کنید. ? این نوع مشت زنی یک نوع ورزش باستانی نیز محسوب می شود و در قرن ها پیش به عنوان یک روش مبارزه محسوب می شد. دو نفر بدون داشتن دستکش و تجهیزات ایمنی با هم درگیر می شوند ، مثل یک دعوای خیابانی با این تفاوت که در این ورزش قوانینی وجود دارد ، شما حق ندارید از لگد ( پا ) برای ضربه زدن استفاده کنید و البته گاز گرفتن خطاست ، داور در مسابقه حضور دارد و در صورت صدمه دیدن ورزشکار مقابل مسابقه را خاتمه می دهد یا متوقف می کند . زمین این ورزش رینگ بوکس نیست و بیشتر شبیه به یک زمین آسفالت یا سیمانی تخت است ! مثل کف خیابان که یک خط کشی زمینی بر روی آن انجام شده است و طرفدارن دور تا دور زمین حضور دارند. چیزی به نام ناک اوت یا Knock Out وجود ندارد و نباید به هیچ عنوان حریف را تا سر حد مرگ کتک بزنید ، جالب است بدانید که در انتهای مسابقه حریف ها همدیگر را بغل می کنند و از شرکت در مسابقه تشکر می کنند . ? این ورزش هم راند دارد و معمولا در 17 راند برگزار می شود و تا حدودی زیر نظر فدراسیون بوکس جهانی نیز قرار دارد . هدف ورزشکاران از حضور در چنین مسابقه ای قطعا شرط بندی و دریافت پول است و جالب است بدانید که در این مسابقات هم برنده و هم بازنده پول دریافت می کنند . اگر با یک بوکسر خیابانی آمریکایی در خصوص مقایسه این نوع بوکس و بوکس حرفه ای صحبت کنید به شما می گوید که قطعا قهرمان جهان در بوکس حرفه ای حتی 5 دقیقه نمی تواند چنین بوکسی را تحمل کند و این به خاطر این است که خیابان با رینگ بوکس تفاوت دارد . اگر در خصوص این ورزش اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم با ما به اشترا ک بگذارید. هاکی با توپ چیست؟ معرفی ورزش Ball Hockey به زبان ساده هاکی با توپ چیست؟ چه تفاوتی بین هاکی روی یخ و هاکی توپی وجود دارد؟ قبلا در توسینسو در خصوص هاکی بر روی یخ و هاکی هوایی ( Air Hockey) صحبت کرده ایم و امروز نوبت به هاکی با توپ یا Ball Hockey می رسد . این نوع هاکی بر روی کف زمین انجام می شود و تا حدود زیادی برگرفته ای از همان هاکی روی یخ است با این تفاوت که یخی وجود ندارد و ورزش بر روی زمین مسطح و معمولا در سالن های سرپوشیده انجام می شود. به جای اسکیت یخی ورزشکاران کفش ورزشی به پا می کنند و ساختار ورزش تا حدود زیادی در ادامه شبیه به ورزش هاکی روی یخ است ، دسته های بازی یا همان راکت ها شبیه به هاکی روی یخ هستند و در دو طرف زمین مستطیل شکل دو دروازه قرار گرفته است که ورزشکاران باید توپ را وارد این دروازه ها کنند. تفاوت مهم دیگر این است که در هاکی روی یخ شما یک قطعه دایره شکل مسطح ( هاکی پاک ) دارید اما در هاکی با توپ عینا یک توپ دایره شکل غلطان وجود دارد. ورزشکاران باید تلاش کنند توپ را با حرکات راکت و پاسکاری وارد دروازه حریف کنند. ? مساحت زمین هاکی روی یخ و هاکی با توپ تقریبا یکسان است ، دو تیم شش نفره در مسابقه شرکت می کنند که پنج نفر بازی می کنند و یک نفر درون دروازه قرار می گیرد. برخی قوانین این ورزش عبارتست از : بازیکن می تواند برای درخواست پاس از هم تیمی خودش چوبش را تا بالاتر از شانه خودش بالا بیاورد ، بازیکنان می توانند به هر شکلی توپ را دریافت کنند اما بلافاصله بایستی توپ روی زمین و زیر زانوها قرار بگیرد و در صورت نگه داشتن بیش از اندازه توپ در هوا خطا محاسبه می شود ، قانون آفساید در این ورزش نیز وجود دارد و خط آبی رنگی وجود دارد که مشخص کننده محدوده آفساید است . قوانین این ورزش و البته مدیریت آن بر عهده فدراسیون بین المللی هاکی یا ISBHF است و این رویداد بصورت سالیانه نیز برگزار می شود ، در ایران نیز تا جاییکه بنده اطلاع دارم در برخی سالن های ورزشی هاکی درون دروازه های فوتسالی برگزار می شود !! اگر اطلاعات بیشتری در این خصوص دارید خوشحال می شویم با ما به اشتراک بگذارید. هاکی بندی چیست؟ معرفی ورزش Bandy Hockey به زبان ساده بندی هاکی چیست؟ امروز می خواهیم یکی از مشتقات ورزش هاکی یعنی هاکی بندی را به شما معرفی کنیم . قبلا در خصوص هاکی هوایی ، هاکی با توپ و هاکی یخ صحبت کرده ایم و امروز نوبت به هاکی بندی می رسد. Bandy یک نوع هاکی روی یخ است که بصورت ویژه در فصل زمستان انجام می شود و البته دروازه هایی بیشتر شبیه به دروازه فوتبال داخل سالن یا فوتسال دارد و این یعنی دروازه ها بسیار بزرگتر از دروازه های هاکی روی یخ هستند ، به جای استفاده از هاکی پاک ( توپ تخت دایره ای هاکی ) از توپ کوچک و گردی شبیه به توپ تنیس استفاده می شود . مثل فوتبال ، هر کدام از تیم ها دارای یازده بازیکن هستند و دو نیمه 45 دقیقه ای با هم بازی می کنند . جالب است بدانید که اندازه زمین Bandy تقریبا اندازه زمین فوتبال است ! ورزشکاران مجاز هستند از هر یک از اعضای بدن خودشان به غیر از دست ها برای حمل توپ استفاه کنند ( سر و آرنج و بازو ممنوع است ) . هر تیمی که بیشترین گل را در یک بازی وارد دروازه حریف کند طبیعتا برنده بازی است . تجهیزاتی که در ورزش هاکی یخ استفاده می شود در این ورزش نیز استفاده می شود که از آن جمله می توانیم به حفاظ دهان ( دندان ) ، کلاه ایمنی ، دستکش ها ، چوب هاکی ، اسکیت های یخی و حفاظ صورت برای دروازه بان اشاره کنیم. البته چوب هاکی بندی کمی متفاوت تر از هاکی یخ است اما ظاهری شبیه به همان چوب بازی دارد . در مواقع ضربات آزاد یا حمله تیم حریف همه بازیکنان می توانند برای حفاظت از دروازه درون آن قرار بگیرند . اگر اطلاعاتی در خصوص bandy دارید خوشحال می شویم در ادامه در توسینسو با ما به اشتراک بگذارید. هاکی هوایی چیست؟ معرفی Air Hockey به زبان ساده هاکی هوایی یا Air Hockey چیست؟ امروز می خواهیم برای شما ورزش هاکی هوایی یا Air Hockey را معرفی کنیم که در ایران نیز بسیار پر طرفدار است البته نه به عنوان یک ورزش و تنها به عنوان یک رشته تفریحی ، اگر با ورزش هاکی آشنایی داشته باشید قطعا می دانید که این ورزش دارای یک توپ دایره ای مسطح است که بر روی زمین سر می خورد و در قالب یک ورزش تیمی انجام می شود و تیم ها باید این توپ را با دسته های هاکی وارد دروازه حریف کنند ، هاکی هوایی بسیار متفاوت از چیزی است که می شناسید و تفاوت های بسیاری در این میان وجود دارد . در واقع وقتی صحبت از هاکی هوایی می کنیم ما یک میز به اندازه میز تنیس روی میز داریم که دو دروازه در دو طرف آن وجود دارد که بسیار شبیه به دروازه فوتبال دستی هستند . در زیر صفحه این میز روزنه های بسیار ریزی قرار دارند که به محض شروع بازی شروع به دمیدن هوا از طریق پمپاژ می کنند و باعث می شوند توپ این ورزش که یک صفحه دایره ای رنگ سبک پلاستیکی است در میان هوا و زمین در صفحه بازی کمی معلق باشد و به همین دلیل به سرعت می تواند در زمین جابجا شود ، گوشه های میز به گونه ای طراحی شده اند که صفحه معلق از محیط خارج نشود و تنها راه خروج آن وارد کردن آن به دروازه ها است ، در این ورزش دو بازیکن وجود دارد که هر کدام در سمتی قرار می گیرند و یک دسته بازی پلاستیکی را به دست می کنند و این توپ معلق را به سمت دروازه هدف حرکت می دهند ، با توجه به تحرک بسیار زیاد توپ این ورزش ، این ورزش بسیار برای چشم ها مفید است و از نظر سرعت نیز بسیار بسیار سرعت بالایی دارد و باعث بالا رفتن تمرکز بازیکنان می شود. ? هر بازیکنی که در طی یک بازی تعداد بیشتری گل بزند در مدت زمان تعیین شده برنده بازی است ، تقریبا اصطکاک بسیار بسیار ضعیفی بین صفحه بازی و توپ وجود دارد و این باعث می شود سرعت بازی همیشه بالا باشد و معمولا به سختی لحظه ای وجود دارد که توپ ساکن می شود. این بازی بصورت داخل سالن و سرپوشیده انجام می شود و مدتی است هواداران بسیار زیادی در دنیا پیدا کرده است و مسابقات حرفه ای آن نیز برگزار می شود . در ایران نیز به عنوان یک تفریح من در کیش و در میرداماد تهران در باشگاه های بولینگ این وسیله ورزشی را دیده ام و بسیار از بازی کردن با آن لذت برده ام . معمولا بازی های این ورزش بصورت تک حذفی انجام می شود اما انواع و اقسام برگزاری مسابقات برایش وجود دارد ، اگر از دوستان کسی در ایران هست که در خصوص این ورزش اطلاعات بیشتری دارد یا می تواند در خصوص برگزاری مسابقات این ورزش توضیحاتی بدهد خوشحال می شویم در توسینسو پذیرای این عزیزان باشیم. هندبال آمریکایی چیست؟ معرفی American Handball به زبان ساده هندبال یا Handball آمریکایی چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص هندبال آمریکایی صحبت کنیم اما اصلا هیچوقت فکر نکنید که شباهتی به هندبال معمولی که می شناسیم داشته باشد ، در واقع هندبالی که ما می شناسیم و در ایران تیم ملی و مسابقات آن برگزار می شود در دنیا به عنوان هندبال اروپایی ، هندبال تیمی یا هندبال المپیکی شناخته می شود و اصلا شباهتی به هندبال آمریکایی ندارد از این نوع هندبال به عنوان Wallball یا توپ و دیوار هم نام برده می شود. وقتی صحبت از Hand می شود به معنی دست و Ball هم به توپ است و طبیعتا در این ورزش یک توپ با استفاده از دست انسان تبدیل به یک بازی مهیج می شود. اگر بخواهیم برای شما بیشتر این رشته ورزشی را تشریح کنیم بهتر است با خودتان رشته ورزشی اسکواش را تصور کنید که تقریبا همین هندبال آمریکایی است با تفاوت اینکه به جای دست از راکت استفاده می شود. ? هندبال آمریکایی تاریخچه ای بسیار دیرین دارد و حتی قبل از کشف آمریکا گفته می شود در مصر باستان این بازی انجام می شده است . بصورت ساده افراد در تیم های دو نفره ، سه نفره یا چهارنفره قرار می گیرند و با ضربه دست به جای راکت یک توپ لاستیکی را به دیوار مقابل خودشان می زنند به گونه ای که در بازگشت نفر مقابل نتواند آن را به سمت دیوار با دست مجددا پرتاب کند. از سال 1873 تا اوایل سال 1900 میلادی این نوع هندبال با چهار دیوار انجام می شد یعنی در واقع بازیکنان در یک چهاردیواری محصور می شدند و بازی می کنند. از سال 1930 بازی با یک دیوار بسیار مرسوم شد و امروزه محبوب ترین نوع هندبال آمریکایی هندبال با یک دیوار است که در سواحل نیویورک طرفداران زیادی دارد. اگر این بازی بصورت سه نفره انجام شود به نام Cut Throat شناخته می شود. دیواری که روبروی بازیکنان قرار گرفته است معمولا 6 تا 7 متر ارتفاع دارد و دیوارهای کناری نیز تا 10 متر می توانند ارتفاع داشته باشند ، امروزه همانند اسکواش دیوارهای شیشه ای نیز برای این ورزش وجود دارند. انواع مختلفی از هندبال آمریکایی وجود دارد که به شکل های گوناگون با قوانین مختلف انجام می شوند اما مهمترین قانون امتیاز این است که طرف مقابل قبل از اینکه توپ برای بار دوم به زمین بخورد باید آن را به سمت دیوار برگشت بدهد ، هندبال چینی ، هندبال دیواری ، هندبال زندان ( Prison Handball ) و هندبال مدرسه ای از دیگر اسامی و مخلفات این نوع ورزش هستند. اگر اطلاعات بیشتری در خصوص این ورزش دارید خوشحال می شویم در توسینسو با هم به اشتراک بگذاریم. ورزش BA چیست؟ معرفی ورزش یا بازی محلی BA امروز می خواهیم در خصوص یک سرگرمی یا یک بازی به نام BA صحبت کنیم ، در واقع این نوع سرگرمی هرچند که درگیری فیزیکی و فشار زیادی دارد اما هیچوقت در دسته بندی ورزشها قرار نمی گیرد . BA در واقع یک بازی سنتی است که در کشور اسکاتلند معرفی شد و بصورت یک رویداد سالانه در طول فصل کریسمس بازی می شود ، بیشتر می توانیم از نظر ساختاری آن را با گاوبازی اسپانیایی مقایسه کنیم که بیشتر یک بازی است تا یک ورزش ، این بازی نسخه ای از نوعی فوتبال قرون وسطی ای است . اسکاتلندی ها در واقع این نوع بازی را فوتبال روستایی خودشان می دانند و مکانیزم بازی آن نیز چندان سخت نیست !! دو یا چند گروه از چند روستا یا منطقه شهری یا هواداران یک گروه خاص در مقابل هم می ایستند و یک توپ بین آنها انداخته می شود که بایستی به زور آن توپ را از آن خود کنند و در مسیر حرکت کنند و به مقصد برسند ، هر گروهی که زودتر توپ را به مقصد برساند برنده است ، فشار این ورزش بسیار زیاد است و آن را می توان با دعواهای برره ای مقایسه کرد !! همه در هم لول می زنند و دعوا می کنند و در نهایت توپ و آدمها بصورت گلوله ای به حرکت در میایند و در مسیر حرکت می کنند ، در زمان برگزاری این بازی محلی کسبه محل مغازه ها را برای امنیت بازیکنان می بندند و البته چوبهایی به عنوان محافظ دم درب ها نصب می کنند که بازیکنان صدمه نبینند. این بازی بومی اسکاتلند است و در جای دیگری از جهان برگزار نمی شود.اگر اطلاعات خاصی در خصوص این بازی دارید خوشحال می شویم که آن را با ما در توسینسو به اشتراک بگذارید. ورزش ماجراجویی در طبیعت چیست؟ معرفی Adventure Racing به زبان ساده امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام مسابقه ماجراجویی یا Adventure Race صحبت کنیم ، این نوع مسابقات به عنوان مسابقات اردویی یا مسابقات سرعت که با واژه انگلیسی Expedition معرفی می شوند نیز شناخته می شوند . این نوع ورزش بسیار مفرح و دارای شادابی زیاد است و در قالب های انفرادی و تیمی برگزار می شود . در این ورزش که در بیشتر موارد بصورت تیمی برگزار می شود ، تیم های مختلف در کنار هم تلاشم ی کنند که مسیری را از ابتدا تا انتها طی کنند اما این طی کردن مسیر ساده نیست و شامل استفاده از وسایل و مسیرهای عبوری متفاوت است ، بطور معمول در یک مسابقه ماجراجویی از ابتدا تا انتهای مسیر گروه های شرکت کننده بایستی با استفاده از کایاک و کانو در رودخانه یا دریاچه ، کوهنوردی ، دوچرخه سواری کوهستان و همچنین دوندگی خودشان بعلاوه اعضای دیگر تیم را به خط پایان برسانند و تیمی که سریعتر این مسیر را طی کند برنده است . ? ? در هر تیم حداقل یک مرد و حداقل یک زن بایستی وجود داشته باشند ، با متوقف شدن هر یک از اعضای تیم و عدم امکان ادامه مسابقه کل تیم بازنده می شوند ، در این مسابقه پیدا کردن مسیر یا راهبری گروه بسیار مهم است و استفاده از GPS هم ممنوع است ، عبور از رودخانه های خروشان شاید بخشی از کار تیمی این مسابقه باشد ، مسابقه می تواند بدون توقت و حتی در شب هم ادامه داشته باشد ، این نوع مسابقات قطعا در محیط های طبیعی انجام می شوند و بسته به مساحت برگزاری و نوع برگزاری مسابقه از ند ساعت تا چند هفته می توانند به طول بیانجامند. تیم ها تنها در صورتی برنده هستند که همگی اعضای آنها به خط پایان مسابقه برسند و این یعنی روحیه کار تیمی و اتحاد بین اعضای آن باید بسیار بالا باشد. ? این ورزش کاملا ترکیبی و بسیار استقامتی است و آن را می توان در کنار ورزش هایی مثل دوی ماراتن که بسیار سنگین و دردناک هستند قرار داد زیرا ممکن است در یک مسابقه شرکت کنندگان محبور باشند مانند دوی ماراتن و فراتر از آن دو روز دوندگی کنند تا به مرحله بعدی برسند . در برخی نقاط دنیا سبک برگزاری این مسابقات متفاوت است و آیتم های متنوعی از قبیل اسب سواری ، یخ نوردی ، رفتینگ ، صخره نوردی ، اسکی و ... به آن اضافه می کنند. تعداد نفرات تیم معمولا بین دو تا پنج نفر است و در این میان زمان های استراحت و ... در بین راه در نظر گرفته می شود که توسط اعضای تیم قابل مدیریت و تنظیم است . محیط برگزاری این نوع ورزش در ایران بسیار وجود دارد از عزیزانی که امکانات برگزاری چنین مسابقاتی در محل سکونتشان وجود دارد یا چنین محل هایی را می شناسند دعوت می شود در ادامه به معرفی این محیط های مستعد برای برگزاری این ورزش جذاب بپردازند. اگر در این خصوص دانشی دارید که به اشتراک بگذارید خوشحال می شویم در توسینسو از حضورتان استفاده کنیم . ورزش ۱ ۰ ۱ ۰